Rana, Müge ve Hülya…
Murat, Cengiz Bey, Remzi, Şeref, İrfan, Bulut, Mahmut Bey, Mukadder karısı ve diğerleri…
Ahmet Kekeç’in Tuzla Belediyesi’nce düzenlenen roman yarışmasında birincilik alan eseri “Yağmurdan Sonra”nın kahramanları bu isimler.
Roman, kısaca özetlemek gerekirse; milyonlarca insanımızı huzursuz eden, ülke iktisadını bozan, daha kötüsü bireyler üzerinde paslandırıcı nem etkisi yapan Yirmi Sekiz Şubat sürecinde eski bir yayıncının bir yandan “devletle” olan sıkıntısını anlatırken, diğer yandan henüz oturup adam gibi konuşup tartışamadığımız aile ilişkilerini ve bunun uzantıları olan “gönül problemlerini” anlatıyor.
***
Bir Ramazan gecesine sığdırdığım okumamda zaman zaman düşündüm.
Anlatılan, sorgulanan ve daha çok ifşa edilen bu üç ilişkiden birisinin öne çıktığı, keşke, romancı sadece devlet-birey ilişkilerini ya da aile bağlarındaki çözülmeyi anlatsaydı dediğim yerler oldu mu?
Romanın kimi bölümlerinde ya da bütününde.
Kurgu gerçekten başarılı.
Roman, bu üç ilişkiyi de anlatma “derdinde” olduğundan belki kimilerince, örneğin; Yirmi Sekiz Şubat süreci ya da Murat-Rana ilişkisi daha derinlemesine tahlil edilebilirdi diye düşünülebilir.
Ama yukarıda da belirttiğim gibi romancının öyle bir hedefi olmadığı da anlaşılıyor.
***
Her ne kadar Ahmet Kekeç, romanında üç ilişkiden herhangi birine öncelik vermemiş olsa da, eleştirmenlerin ve sosyal bilimcilerin bu roman eksen alınsın ya da alınmasın, özellikle “aile bağları” ve “gönül problemleri” üzerinde kafa yormaları, tartışmaları gerekmektedir.
Murat’ın eşi Rana ile yaşadığı birliktelik pek çoğumuza hiç de yabancı gelmeyecektir.
Birlikteliğe rağmen hayatı tek başlarına yaşayan Murat ve Rana.
Kocasının evde bulunmasından, bir otomobilinin olmasından, komşu ve akraba ziyaretlerinden “mutlu” olabilen bir Rana.
Ama diğer yanda, yaşadığı hiçbir ikilemi eşine söyleyemeyen, hayattaki din ve devlet adına işlenen bütün kirliliklerin farkında olan, acı çeken, yarasını beklide aşk maisi ile sarmaya çalışan bir Murat.
Yine Murat’ın sol kimlikli Müge’ye olan “yakınlaşma” isteği ya da analığının kızı Hülya’ya duyduğu “hisler”.
***
Bunlar, elbetteki bir gazete yazısının sınırlarını aşıyor.
İyisi mi siz de en kısa zamanda bir “Yağmur’dan Sonra” edinin ve bakın aynadaki resminize.
Hep Orhan Pamuk okuyacak değilsiniz ya.
