Yansıma 2 - Luda Kuka
Deniz ErbulakYansıma 2 - Luda Kuka Gönderileri
Yansıma 2 - Luda Kuka kitaplarını, Yansıma 2 - Luda Kuka sözleri ve alıntılarını, Yansıma 2 - Luda Kuka yazarlarını, Yansıma 2 - Luda Kuka yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Duyulduğunu bilince insan kelimelerine dikkat eder…ve gerçekleşeceğini bilince de ne dilediğine!
"Bu sefer," dedi Nadven boğuk sesiyle. "Bu sefer ilk kez korkularım cesaretimden daha fazla, anlıyor musun?"
"Yani?" dedi Hande.
"Korktuğun için mi vazgeçiyorsun benden?"
Sayfa 263Kitabı okudu
"Anlamıyorum."
" İyi anlamandan korkuyorum çünkü. Ama anlamamandan daha çok korkuyorum. ben söylemeden bilmenden de! Seni şimdi nasıl göndereceğim? Sonra nasıl karşılayacağım? Tuhaf şekilde seninle ilgili her şeyden korkuyorum şu an."
"Sen... sen hiçbir şeyden korkmazsın Nadven."
"Bu sefer öyle değil. Şimdi gideceksin. Ya geri gelmezsen? Ama yeniden bu ölüm dolu yere gelmen? O daha beter!"
Yüzünü iyice eğdi, nefes kızınkine değdi.
Sayfa 262Kitabı okudu
"Kaderin ne olacak peki? Onu duymak istemiyor musun?" dedi bu kez.
"Ya senden duyarım ya da hiç duymam."
"Bir başkası..."
"Başkasıyla olmaz artık, anlamıyor musun? Bütün bunlardan sonra başkasıyla olmaz."
Sayfa 234Kitabı okudu
"Seni bırakamam!" dedi kararlı bir sesle. "Bitecekse...burada biter! Beraberken!"
Sayfa 207Kitabı okudu
...Sadece...sen varken ne yaptığından eminim ben."
"O zaman gönderme beni," dedi kızın nefesi. Artık sadece nefesleriydi konuşan.
"Burada kalamazsın..."
"Kaderini mi öğrenmeliyim?" Bir damla yaş hızla kızın solgun yanağında yolunu bulup aktı. Ardından bir tane daha. "Sebep çok sağlam değil mi? Burada kalamam. Çünkü..."
"Evet... Çünkü kaderimi öğrenmelisin... Sonra da buraya bana dönmelisin... İçinde senin de olduğun bir kaderi bana söylemek için..."
"Ya ben yoksam içinde?"
"Varsın! Biliyorum."
"Nereden biliyorsun?"
"Çünkü sensiz bir hikaye istemiyorum...
Sayfa 196Kitabı okudu
"Ben yokken sen emniyette olacak mısın?" dedi kız da onun gibi fısıldayarak.
"Evet," dedi genç adam.
"Ben yokken acayip şeylere kalkışmayacaksın değil mi Nadven?.."
"Sen yokken her şey korkunçlaşıyor," dedi Nadven'in fısıltısı
Sayfa 196Kitabı okudu
Güvendeydi Hande. Tek hissettiği buydu şimdi. Güven. Hafifçe tebessüm etti. Gözünden bir damla yaş kayıp ceketine düştü. Nadven'in bu her şey yolundaymış gibi yukarı kaldırdığı başı, iri gövdesi, sağlam adımlarını görmek, o pervasız sözlerini duymak için günler ve geceler boyu yol kat etmişti.
Sayfa 194Kitabı okudu
Hiçbir zaman anlaşamamışlardı.
Her zaman birbirlerine mecburdular.
Sayfa 13Kitabı okudu
Şimdi burada olsaydı nasıl da umursamaz bir edayla yürürdü yanında. Elinden sımsıkı tutar, hafifçe öne çıkarak ve Hande'yi omzunun gerisine saklar ve hızla ilerlerdi. Arada hafifçe başını arkaya çevirir ve sessiz olması için Hande'ye sert birkaç söz söylerdi ve Hande'de onu çıldırtacak cevaplar verirdi.
Sayfa 13Kitabı okudu