Yaşar Kemal Kendini Anlatıyor Sözleri ve Alıntıları
Yaşar Kemal Kendini Anlatıyor sözleri ve alıntılarını, Yaşar Kemal Kendini Anlatıyor kitap alıntılarını, Yaşar Kemal Kendini Anlatıyor en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Düş gücünü yitiren insanın hiç umudu olur mu?
Çok şey yitirdim ömrümde...
Çocukluğumun dünyası anlatılamıyacak kadar güzeldi.
Sayfa 48Kitabı okudu
İnsan umut yaratmadan yaşayabilir mi ?
Sayfa 84 - yapı krediKitabı okudu
İyi geceler...
Ben demiyorum ki, insan hiç karanlığa, umutsuzluğa düşmez. Düşmez olur mu? Ama insanlığın mayası aydınlık ve umuttur. İnsanlığın mayasında güzel, aydınlık, pırıl pırıl, umut, gelecek türküleri söyleyen düş dünyaları kurmak var.
Sayfa 87 - Yapı Kredi Yayınları
Bir insanın kendisine azıcık saygısı varsa, yöresinde olan kötülüklere karşı koymadan edebilir mi?
Sayfa 142Kitabı okudu
Ben İnce Memede başladığımda 24 yaşındaydım. İnce Memed de 21 yaşındaydı. Ben İnce Memedin dördüncü kitabını bitirdiğimde altmışımı geçmiştim. İnce Memed daha 25 yaşında… Yirmi beş yaşından sonra kim bilir ona ne olmuştur, diye ara sıra düşündüğüm de oluyor.
Yoksulluk korkunç bir şeydi. Ben de çok yoksulluk çekmiştim. İstersem çekmeyebilirdim. Çok para kazanabilir, zengin bile olabilirdim. Ama söz benim için kutsaldı. Sözün gücüne inanıyordum. İnsanoğlunun yoksulluğu alçakça bir şeydi. Buna karşı koymayan, sömürüyü yutan yazar değil, insan bile olamazdı bana göre. Bu benim yaşamımdan daha değerliydi. Bu iki kutsal kavram için her şeyimi verebilirdim. Her zaman biraz ekmek, bir başımı sokacak oda, orada yazabilmek…
En büyük düşüm bir bilim adamı olmak, doğu dünyasının folklorunu, etnografyasını araştırmaktı. Bunun için liseyi, üniversiteyi bitirmek, bir batı dili öğrenmek istiyordum. Okula devam edebileyim diye çok uğraştım ya, buna bir türlü olanak bulamadım, kendimi Çukurova tarlalarında buldum. Bütün yaşamım boyunca bir tek düşüm oldu, bundan sonra biraz daha, biraz daha güzel yazabilmek. Hikayeden, şiirden, romandan başka bir şey düşünmedim, diyebilirim. Politik yaşamım bile edebiyat ilişkisinden dolayıydı. Dünyayı doğru algılayabilmek, gerçeğe daha derinlemesine inebilmek, anlatımını gerçekle bütünleştirebilmek…
1950 yılında durum o kadar korkunçtu ki millet komünizm yiyor komünizm içiyordu. Komünizmle yatıyor komünizmle kalkıyordu. Ulusumuz daha o günlerde ileriyi görmüş komünizmi yok etmek için elinden geleni de gelmeyeni de yapmıştı.