Yay ile Ok Atış Sanatında Zen
Eugene HerrigelSözler ve Alıntılar
Samurayların zihniyetlerinin en saf simgesi olarak kiraz çiçeğini seçmiş olmaları sırf bir rastlantı değildir; nasıl ki, kiraz çiçeğinin yaprağı sabah güneşinin ışığında çözülürse ve sevinçten parıldayarak toprağa kayarsa, ölümden korkmayan da, sessiz ve içinde hareketsiz kalarak kendini varlığından kurtarabilir.
Kötü atışlara kızmamalısınız. Buna iyi atışlara sevinmemeyi de ekleyiniz. Sevincin ve üzüntünün sizi şaşkına çevirmesinden kurtulmalısınız.
Böylece bir başka örneği anmak için belirtelim ki, çini mürekkebiyle resim yapma sanatında ustalık, tekniğe muhakkak egemen olan elin, ruhun biçimlendirmeye başladığı anda resim çizmesinden ve sanatçının gözünün önünde belireni, arada bir kıl payı uzaklık bırakmadan görünür kılışından ibaret görünüyor. Resim yapmak kendiliğinden bir çizim hâline geliyor. Burada da ressama yöneltilen direktif şu olmalıdır: "Bambuya on yıl bak, kendin bambu ol, ondan sonra her şeyi unut ve onun resmini çiz."
Üstat, "Gerçek sanat amaçsızdır ve maksatsızdır!"
"Kötü atışlara kızmamalısınız. Buna iyi atışlara sevinmemeyi de ekleyiniz. Sevincin ve üzüntünün sizi şaşkına çevirmesinden kurtulmalısınız. Gevşemiş bir soğukkanlılıkla bütün bunların üzerinde kalabilmeyi öğrenmelisiniz, âdeta siz değil de bir başkası iyi atış yapmışcasına sevinmelisiniz. Bu noktada da, kendinizi yormaksızın alıştırma yapmalısınız. Bunun ne kadar önemli olduğunu ölçemezsiniz."
"Yapacağınız şeyi düşünmeyiniz, onun nasıl yapılması gerektiğini tasarlamayınız. Atış nişancıya sürpriz gibi gelirse, ancak o zaman kaygan bir atış hâline gelecektir. Atıcıda, yay kirişinin onu tutan parmağı birden âdeta ikiye bölmesi gibi bir duygu uyandırmalıdır. Şu hâlde sağ elinizi kasten açmamalısınız."
Sevincin ve üzüntünün sizi şaşkına çevirmesinden kurtulmalısınız.