Bırak mecâlim beni buğusuz
yaylar, meşinler arasından
bir kıyı kasabasına.
Bırak elimde asa, dilimde şehrâyin.
Kusayım tarihin o uzak eğrisinde seni.
Unutulursa bir masal incinir, elimdeki
cevherin güzafıdır de! Ben çıvgın
ruhundaki kuduz telaşın, sen anlımda cinayet nişânı.
Gerekirse ölmem reva uzaklığın
dışına varmak yorar -büyü bozulmayacak.
Geçerim yitmiş suların kıyısından
ecel tutar, ömrüm kısalır beni.