Yazı, İmge ve Gerçeklik
Rasim ÖzdenörenYazı, İmge ve Gerçeklik Sözleri ve Alıntıları
Yazı, İmge ve Gerçeklik sözleri ve alıntılarını, Yazı, İmge ve Gerçeklik kitap alıntılarını, Yazı, İmge ve Gerçeklik en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir korkunun üstesinden gelebilmek korkuya rağmen mümkün kılınabiliyorsa, orada bir başarının sözü edilmelidir.
W.Faulkner: “Şunu anladım ki yaşamanın her türlüsüyle, yazmanın her türlüsü arasında kapatılmaz bir uçurum uzanır… Yaşayabilenler yaşar, yaşayamamanın acısını çekenler de bu acıyı yazarlar…”
Yani milletin okuduğu kitabı,yazarı eleştirip boş yapmayın.
Herkesin kendine göre bir okuma üslûbu olduğu gibi, yazma üslûbu da kendine göredir. Herkesin bir yazıdan etkilenme biçimi, etkilenme sebebi farklıdır. Farklı etkilenmeler, farklı okumalara yol açar, farklı okumalar da farklı yazmalara..
Üslûp kişiyi yansıtır ve kişi de kendini kendi üslûbunda bulur....
Bu uyarı hiç yabancı gelmedi((:
Lise 1 öğrencisiydik. 1956 yılıydı. O gazetelerden birinde bir yazımızı gören bir yakınımız hem şikâyet, hem uyarı için babama gelmiş: “Yazı yazmasınlar, başlarına dert açarlar” demiş. Bizimkiler de bu uyarıdan etkilenmişler.
Öykü yazmayı seviyorum, çünkü kendimi ve acılarımı biraz da öykü yazarak anlıyorum sanıyorum.
"Ey insanlar, nasıl davranacağınıza karar vermeden önce, bir kez de vicdanlarınıza danışın...! "
Bulutumsu yazıyorum(:
Bazı mülâkatlarda “nasıl yazıyorsun?” sorusuna bulutsu dediğim duruma göndermede bulunarak cevap verdiğimi hatırlıyorum.
.. yazı yazmakla, her an, başımıza dert açabilirdik! Asıl risk buradaydı. Eğer yazı yüzünden başımıza dert açılacak olursa, bu durum bütün hayatımızı etkileyebilir, onun yönünü değiştirebilirdi. O tarihlerde, gerçekten de, yazı yazmak riskli bir meşgale olarak telakki ediliyordu. Gazetecilerin başı dertten kurtulmuyordu. Niceleri hapislere girmiş, hayatları kaymıştı! Necip Fazıl Kısakürek’in Ahmed Emin Yalman’a yapılan başarısız suikast bahanesiyle hapse atılması o dönemin icraatındandır. Daha nice gazeteci, yazar yan baktı, çamura yattı bahaneleriyle içeriye alınmışlardı. Dolayısıyla gazeteciliğin, yazarlığın gerçekten de belalı sayılan dönemlerinden birinden geçiliyordu
"Bizim yalnızlıklarımız kahvehanelerde veya çay bahçelerinde yaşandı."
Sayfa 105Kitabı okudu