İncelemelerden yola çıkarak aldığım bu kitap açıkçası beklentimi karşılayamadı. Sanıyorum ki dili sadeleştirmekten kaynaklı olarak hikayeleri ortaokul öğrencileri anlatmış gibi bir havaya bürünmüş. Aynı zamanda çevirmen kitabı çevirmemiş de yeniden yazmış gibi. Onu da uygun şekilde yapamamış. İsimler bizden, adetler değil. Bazen de adetler bizden ama yazar bunu yazmış olamaz bu tam bir Türk adeti ya da tam bizim söyleyebileceğimiz bir cümle diyorsunuz. Ee yazar Türk değil ama? diye sorguluyorsunuz. Bence çevirirken aslına sadık kalınmalıydı.
Aynı zamanda sayfa 31'deki " Çocuklar rahat büyüdü, ama ne okulda ne de sosyal hayatta başarılı olamadılar. Kızlar ellerinden hiçbir iş gelmediği için, koca bulamayıp evde kaldılar. Oğlanlar boşta gezen, babadan zorla harçlık isteyen, serseri tipler oldular." gibi bir cümle var. Kızlar için kendini gerçekleştirmiş bir birey olmanın, başarılı sayılmanın kriteri iyi bir koca bulmak mıdır?! Ya da elinden iş gelmeyenle kimse mi evlenmez? Kadının rolü ev işi midir? Bu şekilde yansıtılması üzücü.. Üstelik bu konuya değindiği tek hikaye de burası değildi.
Bunun dışında sayfa 50'de karakter adı Hüseyin olan şahıs sayfa 51'de Hasan oldu. Tabi ki takılmam gereken bir şey değil, önemli olan verilen mesaj ama neden olsun ki?
Yani özet olarak pek içime sinmeyen bir kitap oldu.
