eğer yağmur yağarken köşk yerine bir kümes görsem, ıslanmamak için belki hemen kümese girerim; ama hiçbir zaman beni yağmurdan korudu diye, minnet borcumu ödemek için kümese köşk gözüyle bakmam.
Aman Tanrım,beyler,biz çizelge çıkarma ve matematiğe başvurma konusunda bu haldeysek,her şey “iki kere iki yalnızca dört eder”durumuna gelmişse yani,ortada özgür irade kalır mı ki?Zaten benim iradem olmadan da iki kere iki dört ediyor.Özgür irade bu mu şimdi?
"Duvarı yıkacak gücüm yoksa elbette başımı duvara vura vura o duvarı delip geçemem fakat sırf o bir taş duvardır ve benim de gücüm yoktur diye onunla uzlaşmayacağım."
"İnsan yapıcıdır, yeni yollar açmayı sever, bu su götürmez bir gerçektir. Fakat neden acaba bir yandan da yıkmaya, her şeyi kaos haline getirmeye bayılır?"
Dahası, sevgi varsa insan mutluluk olmadan da yaşayabilir. Hayat kederde bile tatlıdır; hayat, insan nasıl yaşarsa yaşasın tatlıdır. Fakat burada… kokuşmuşluğun dışında ne var? Of!
Bu insanların yanında onlara ne söyleyeceğimi bilemeden sadece dinleyerek ya da tek söz etmeye cesaret edemeyerek aralıksız dört saat boyunca bir salak gibi oturacak kadar sabırlıydım. Sersemlerdim, üstüme terler boşaldığını hissederdim ,sanki felce uğrardım.