"İyinin ve tüm bu "güzel ve yükseğin" ne kadar farkında olduysam çamura işte o kadar derin battım ve o çamurda saplanıp kalmakta da işte o kadar yetenekliydim. Ancak esas mesele şuydu ki; bütün bunlar sanki benim içimde tesadüfen değil de sanki öyle olması gerektiği için öyleydi. Bu, hiç de bir hastalık veya bozulma değil de sanki benim en normal halimdi..."