"Kim bilir, belki de çocuklar yıldızlarla dolu gökyüzünün hareket etmediğinin, aksine hareket edenin, sonsuz boşlukta hareket edenin dünyamız olduğunu hissediyorlardır. Çünkü onlar açık gözlerle görür, fakat gördüklerini bizim için açık hale getiremezler."
Dedim: Artık bilgiden yana eksiğim yok;
Şu dünyanın sırrına ermişim az çok.
Derken aklım geldi başıma, bir de baktım:
Ömrüm gelip geçmiş, hiçbir şey bildiğim yok.
Yasemin, eve dönmeyi aklına getirmiyor ve Ömerin sesini dinlemek, gözleri parladıkça ve karardıkça parıltıların ve gölgelerin pürüzsüz tenini okşadığını görmek istiyordu. Çünkü onun yanından ayrılınca boşluk ve hiçlik içinde kalacağını, hiçbir şeyden hoşnut olmayacağını anlıyordu.