Bazen susuzluktan kuruyor boğazım, dilim damağım. Ya da dilimde adın geçmediği için mi bilemedim. Seni hep suya benzetirdim. Belki de yokluğunda bu kadar susamamın sebebi de buydu. Aslında tek sebebi buydu, bilmedin. Bugün hayalinleyim. Bugün hayaletinleyim. Dünya ıslak. Yağmurlar yağıyor göz yüzümden kalbime. Sevgi dediğimiz neydi ki? Tek başına bir kelime. Bir cümle bile değil tek başına. Sevgiye hayat veren biz insanlarız işte, bizim çok seven yüreklerimiz. Sevgi biz insanlar olunca anlamlı. Sevgi birine verildiğin de anlamlı. Sevgi dediğimiz tek başına bir hiç. Sevebileceğimiz biri olmalı hayatımızda. Sevdiğim, diyebildiğimiz biri olmalı hayatımızda. Sevdiğini her an istediğinde söylediğin biri olmalı ki hayatında sevgi anlam kazansın. Onun ellerini tutabilmelisin mesela, gözlerine bakabilmeli, gözlerinden yüreğine düşmelisin mesela. İşte o zaman; Sevgi, sevgi olmalı. Hayat bulmalı. (Tanıtım Bülteninden)

Yazar: