"Günlerden cumartesi, güneş pırıl pırıl, rüzgâr yok. Berrak bir aralık sabahı, her şey alabildiğine çıplak ve keskin. Özlemle dolu bir gün. Ev özlemi değil bu, evdeyim zaten. Daha çok, geçmişteki böyle günlere özlem benimkisi. O halde "özlem" değil "hüzün" demem gerek."