Bu yalın ve dokunaklı öyküde Helmer ikizi Henk’i, otuz yıl önce, henüz 19 yaşında iken trafik kazasında yitirmiştir. İkizlerin birbirine ne kadar düşkün olduğunu bilen biri olarak Helmer’in ‘yarısını’ kaybaderken hangi hisler içinde olabileceğini tahmin edebilirim. Gerçekten roman da bunu çok iyi yansıtmış. Otuz yıl boyunca Henk’in anısı Helmer’e eşlik etmiştir. Bu süreç zarfında anne de kaybedilince, Helmer babası ile kalır çiftlik evlerinde, leşkargasını saymazsak… Yaşlı baba da son zamanlarda yatalak bir halde evin üst katında yaşamaktadır. Babanın gözünde ise iyi olan ikizin ölü ikiz Henk olması, Helmer ile babanın ilişkisini Helmer açısından sorunlu hale getirmiştir. Helmer çiftlik evlerinde inek ve koyunların bakımını üstlenmiştir. Yanaşmaları ayrılınca da inekleri sağma işi Helmer’e kalmıştır.
Hikayenin, Henk’in eski kız arkadaşı Riet’in Helmer’e gönderdiği mektupla seyri değişir. Riet evlenmiş çocukları olmuştur. Kocası öldükten sonra da Helmer ile iletişime geçmiştir. Çocuklarından birinin adı da Henk’tir. Henk( Riet’in oğlu) ile Helmer’in dostluğu bundan sonra hikayeye damga vurur. Riet ise Helmer’e mektup yazmaya devam eder. Bu mektuplar sayesinde de eski defterler tekrar açılır. Ama leşkargası ve baba (romanda peder) da romanın önemli figürleri olmaya devam ederler. Bir de Helmer’in gözdesi Ada ve Ada’nın iki sevimli çocuğu var..
