Abdullah Rıza Ergüven, Yunus Emre'de büyük ustamızın şiir ve düşünce dünyasına ulaşmaya çalışır. Özgün yorumları, bilimsel çalışmalarıyla Ergüven, yazınımıza Yunus'u yeniden kazandımıştır. XIII. yüzyıl Anadolu'sunun kargaşık ortamında yetişen Yunus, XV. yüzyılın Fransız ozanı Villon'la karşılaştırılır, Türk yazınında ilk olarak. Büyük düşünür ve bilimcilerin görüşleriyle Yunus'un görüşleri oranlanır.
Eski çağlardan Yunus Emre'ye , İslam Gizemciliği, Yaşamöyküsü bölümlerinden sonra; Yunus'un insancılığı, toplumculuğu, evren, tanrı, sevi, ben, zaman kavramları, doğa betimlemeleri dile getirilir.
(Arka Kapak)
Yaşadığı toplumda eriyip gitmek şöyle dursun, eylemiyle topluma yön vermeye, düşünceleriyle toplumu etkilemeye çalışır Yunus. Başka bir deyişle; çağının insanları, olayları karşısında Yunus etkin, Villon da edilgendir. Etiyle, kemiğiyle, tiniyle yaşamın içinde buluruz Yunus'u:
Ben Ay'ımı yerde gördüm
Ne isterim gökyüzünde
Benim yüzüm yerde gerek
Bana rahmet yerden yağar
Yoksulluğun karşısında Villon gibi ağlayıp sızlamak şöyle dursun, varlıklı olmanın ötesinde iç varsıllığa gönerir:
Ben bunda geldim bu dem
Geri ilime giden
Sanma ki bunda beni
Altına mala geldim
(Kitabın İçinden)
