… Dışarda sokak, günlük yaşamını sürdürüyordu. Bahriye Hanım, kulağında bir ud sesiyle sağır bir uykuya dalmıştı.
-İnsan saçı kesildi diye ölür mü dede?
-Bazıları ölür. Bazan ölür.
***Bu kitapla ilgili söylenecek o kadar sözüm var ki canım Tomris Uyar en sevdiğim kadın yazarlardan biri...Dün sevdiğim birine hediye edince tekrardan okudum bazı hikayeleri…O kadar nahif hikayelerden oluşuyor ki neredeyse kitabın bir çok yerine işaret koymuşum. Durum öykülerinden oluşan bu kitapta insana dair duygular monologlarla verilmiş. İnsanların ön yargıları, kendi dertleri içerisinde başka insanların hayatlarına dair gözlemleri,iç içe geçmiş öykülerle veriliyor. En sevdiğim öykü ise yukarıda alıntısını paylaştığım: ‘Ilık, yumuşak,kahverengi şeyler’ oldu.
