"Bu kadar tanıdık buluyorsam kalbimi kalbine, bu kadar tanıdık ses veriyorsa kalbim kalbine, o ezeli uğultuyu hala kulaklarımda taşıyışımdandır. Seni bu kez hatırladıysam Yusuf, o kez unuttuğumdandır."
Yıllarca özgürlük şarkısı söyleyip uçtuğum gökyüzümü,demir parmaklıklar ardındaki yusufçuğun güzel yüzüne sattım.Anladım ki asıl özgürlük ve gökyüzü,insanın âşık olan kalbiymiş...
Balık:
"Sen nasıl bir gafletsin?Rahman'ın topraklarında günah ehli ümitsizlik içindesin.Burada İbrahim'i ateş yakmadı,o ateş suya dönüştü...Ben Züleyha idim,Yusuf oldum.Akşam buldugun Züleyha idi...şimdi soruyorum sana;Yusuf olmaya hazırmısın sabır zindanlarında?"
Yusuf:
"Aman Allah'ım!Bu bir rüyamı yoksa ben ölmek üzeremiyim?" derin bir nefes alarak göle baktı fakat balık tıpkı Züleyha gibi gitmişti.