Yüzakı - Sayı 167 Gönderileri
Yüzakı - Sayı 167 kitaplarını, Yüzakı - Sayı 167 sözleri ve alıntılarını, Yüzakı - Sayı 167 yazarlarını, Yüzakı - Sayı 167 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gençlerin inanç, iman ve itikatlarını bozucu, zayıflatıcı hatta ifsad edici onca menfi sahaya olumlu alternatifler sunmalı.
Ailenin yanı sıra, okullarda verilen din eğitiminin yeterliliği, vasfı, kalitesi de çok önemlidir.
İnsan duygularıyla değerlidir. İnanç eğitimi, duyguya hitap ettiği için çok kıymetlidir.
Hayat; maddi tahsil ile değil, imanla kıymet kazanır.
İnancı sağlam olan, hayatın zorluklarının üstesinden azimle gelir.
Çocukların körpe yaşlarında aldıkları ruhi eğitim, yani inanç birikimleri onların hayatındaki en önemli birikimlerdir.
İnsan hayatı; maddi ve manevi yönden edinilen, her yeni bilgi ve tecrübe doğrultusunda gelişir ve değişir.
Zaman kılıca benzer; sen onu kesmezsen, o seni keser.
Hayatta animatör yani teşvik edici, canlandırıcı unsurun dini heyecan olması gerekiyor. Şuur, dava, aşk…
Ömrü heyecan ve yarış dolu canlandırıcı faaliyetlerle mamur etmeli ki, esas hayat olan ahiret mamur olsun. Sıkılmanın da, yorulmanın da olmadığı cennet olsun.
“Ademoğlu ihtiyarladıkça onda iki şey gençleşir:
1- Mala karşı hırs
2- Hayata (yaşamaya) karşı hırs.”
Yaşlılık gibi bir fren olmasaydı, her insan birer firavun olabilirdi. Ahirette azaptan sızlananlara; Size bir nezir/ uyarıcı gelmedi mi? diye sorulur. O uyarıcılardan biri de yaşlılık alametleri olarak zikredilmiş.
Yani insan ruhu, hayata alışıp, belki arzularını yerine getirebileceği imkanlara kavuştuğunda beden teklemeye başlıyor. Romatizma, hayatta pek bir romantizm bırakmıyor. Hayatın tadını diyabet, tuzunu tansiyon kaçırıyor.
Kime ömür verirsek, yaratılışını tersine çeviririz. Akletmezler mi?
Peşinden koştukça ufuk ilerde!