Yüzümde Kırlangıç Gölgesi
Mehmet AtillaYüzümde Kırlangıç Gölgesi Gönderileri
Yüzümde Kırlangıç Gölgesi kitaplarını, Yüzümde Kırlangıç Gölgesi sözleri ve alıntılarını, Yüzümde Kırlangıç Gölgesi yazarlarını, Yüzümde Kırlangıç Gölgesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İki insanın görevleri de çoğu zaman örtüşmeli Bence. bugün ben senin için çabalayacağım Yarın da sen benim için
Ama aşkın büyüsünün gittikçe bozulduğunu söyleyebilirim. Çünkü işin içine parasal ilişkiler girdi artık. Aşkı duygular dünyasından çıkarıp ekonomik kazançlar dünyasına taşıdı insanlık.
" Aşk ayrılıkları da içirebilir elbette. ama bu ayrılıklar ne ruhsal katılımı zedeleyebilir ne de paylaşım duygusunu. belki birliktelik şu ya da bu nedenle kesilmiştir, Ama aşk kültürü ise eğer sürekli akan bir ırmak vardır iki kişinin arasında. İşte bu sürekliliktir benim zaman dediğim ölçüt."
Engin ile Nilüfer
Yazarın ilk okuduğum kitabıydı.Özetle gençlik yıllarındaki pansiyon işletmecisi Engin ile annesiyle tatile gelen(asıl amaç o bölgede bir işletmede çalışan ablasıyla görüşebilmek) 
Yüzümde Kırlangıç Gölgesi ve pansiyona müşteri olan Nilüfer'in bir anda kendilerini macera dolu bulmacanın içinde bulmalarını ve bu bulmacayı adım adım çözüme ulaştırmalarını konu alıyor.Sade ve yalın anlatımı olan tam bir gençlik romanı diyebilirim.
Gözlerini kapattı. Karanlıktı her yer. Dışındaki dünya da, içindeki dünya da karanlıktı. Aynı şeyi mırıldandı bir kez daha;
"Kırlangıçlar gitmese..."
"Yalnızlık senin o konuşkan kuşun
Kırk kapıdan geçmiş kırk kilitten
Yaralı, dili lal, kanadı kırık
Vurulmuş başında bir yokuşun."
Sayfa 80
"Sen kırlangıçları çok seviyorsun galiba?"
"Nereden anladın?"
"Gözlerinin içi parlıyor da ondan."
"Ama gerçekten güzel kuşlardır. Yalnız bir tek huylarını beğenmem. Havalar serinlemeye başlayınca, bir bakarsın hepsi birden yok olmuşlardır. Ertesi günü bir bakarız ki, bu yuvalar bomboştur. Havadaki izleri duruyor gibidir, ama kendilerini göremeyiz artık. Bu da çok etkiler beni. Uzun süre alışamam yokluklarına..."
"Ben olsam, ben de alışamazdım."
"Ağustos böcekleri niye böyle durmadan öterler biliyor musun?
"Bilmem. Manyak oldukları için herhalde."
"Hiç de değil! Bir söylenceye göre, onlar, sağken yazmak istedikleri şiirleri yazamayan şairlerin ruhlarıymış. Bu yüzden ölünceye kadar sürekli şiir okurlarmış."
Gece boyunca biriktirdiği anılarını denize savurmak istiyordu da, sonra onlara kıyamayıp yeniden belleğine yerleştiriyordu sanki.
