Yüzümdeki Kuyu
Metin KaygalakSözler ve Alıntılar
celladımla söyleştim. uzak düştüm
tanrıların buyruklarına. mağaralara
ve magmalara akıttım dölümü,
ayrıştım suya ve mayama. annemi
öldürdüm, kör bir oğuldum çarmıh
çarmıh gerildim zamana. beni
gezdirin kanımda kuduz bir aynayla.
kabul ettim artık herkes,
ah, bir oyunla bağlıdır celladına.
Sayfa 34
yolculuklarda kuruttuğum kederi
esirgedim kendimden. topladım bana
bahşedilen en olmaz heceyi gecenin
gölgesinden. sustuğum armağanlardan,
eridiğim ve bir suya terkettiğim sözlerden
hiçbir şey çıkmaz. meczup bir dille
konuşmam korumaz beni kötülüklerden.
çözüldüğüm mühürden atılırım kollarına
gövdemin; içimden bir ses; herkes
yadigarıdır kendinin, herkes yadigarıdır
kendinin,
ah, gölgemi büyütmez kelimelerim.
Sayfa 21
Sonunda anladım
Gül de bendim
Kül de..
Sayfa 95Kitabı okudu
Eğilip öpüyorum
Sessizliğin lal dudağını
Karanlık bir kuyuya
İndiğim gözlerinle
Sayfa 63Kitabı okudu
Sonunda anladım
gül de bendim
kül de..
Sayfa 95Kitabı okudu
"uzak durdum bildiğim her şeyin bilinen yüzüne. küstüm, geçtiğim köprülerin altındaki derin sulara. yolgöstericilere sordum, bilge kadınlara, dönüp dediler ki bana: herkes bir çilingirdir aslında, ondan dışarı. tespih tespih geçer oldu zaman, zaman zaman içinde. herkes içinden geçer bir hayatı, döner insan kendi olur,
ah, zaman içinde..."
Sayfa 25Kitabı okudu