Zamane
Kaya ÖztaşSözler ve Alıntılar
(...)Geldin ey canımdan can, özümden öz kattığım.(...)
Sayfa 42Kitabı okudu
Ya sevin, sayın bizi ya can vermeyin bize!
Sayfa 68Kitabı okudu
Sepetlerle dolu bir odaya geldik. Sepetlerin her birinde birer bebek; ağlayan, zırlayan, bağıran, çağıran, inleyen… Demek küçüklerin içinde de kurallara uymasını bilmeyenler var! Ama aralarında sessizce çevreyi inceleyen, parmaklarını emip bakınan, kültürlerini geliştirenler de var. Pilicim hiçbiriyle tanıştırmak gereğini duymuyor. Oysa hepsini tanımak istiyorum. Tanıştırmayınca da bir şey söyleyemiyorum tabii. Tanıştırılmayınca öyle orta yerden pattadak konuşulmaması gerekir kanısındayım! Ciddiyetimi ve suskunluğumu koruyor ve hiç birisine selam falan vermiyorum. İyi ediyorum. Onların aynı ciddilikle bana aldırmadıklarını gözlemliyorum.
Sayfa 53Kitabı okudu
Geldin işte uzaklardan can yıldızım. Gözlerim nurlandı gördü de seni.(...)
Sayfa 42Kitabı okudu
(...)benim gibi, yürümeyi biliyorsunuz, öğrendiniz diyelim. Bunu hemen göstermeyeceksiniz! Yürümeyi sanki onlar size öğretiyormuş numarasına yatacaksınız! Böylelikle büyükleri sevindirerek onlara kendilerine güven duygusu vermek gerek!
Sayfa 88Kitabı okudu
(...)Ne denli küçük, ne denli insan müsveddesi olursam olayım, düşüncenin bile bilgiyle, bilginin de okuma ve deneyimle sınırlı olduğunu biliyorum. Bunu hiçbir şey okumadan her şey hakında “ahkâm” kesen salt rakam beyinliler de biliyordur herhâlde!(...)
Sayfa 26Kitabı okudu
(...)Doğru söyleyin yalanlarınız aşkına, ben yarımken, yani henüz tümlenmemişken, kendini beğenmiş bir spermatozoid miydim? Hayır, değil mi? Ama bir değişiklik olduğunu, bedensel yapımda olduğu gibi, ruhsal yapımda da bir değişiklik, bir… Bir… Kendini beğenmişlik… Bir bencillik geliştiğini ayırt ettim, bu “hücre”lik dönemimde.
Sayfa 19Kitabı okudu