Sepetlerle dolu bir odaya geldik. Sepetlerin her birinde birer bebek; ağlayan, zırlayan, bağıran, çağıran, inleyen… Demek küçüklerin içinde de kurallara uymasını bilmeyenler var! Ama aralarında sessizce çevreyi inceleyen, parmaklarını emip bakınan, kültürlerini geliştirenler de var. Pilicim hiçbiriyle tanıştırmak gereğini duymuyor. Oysa hepsini tanımak istiyorum. Tanıştırmayınca da bir şey söyleyemiyorum tabii. Tanıştırılmayınca öyle orta yerden pattadak konuşulmaması gerekir kanısındayım! Ciddiyetimi ve suskunluğumu koruyor ve hiç birisine selam falan vermiyorum. İyi ediyorum. Onların aynı ciddilikle bana aldırmadıklarını gözlemliyorum.
Bu kitap 1979 Çocuk Yılı Kültür Bakanlığı ödülünü almış bir roman. Hakkını da okudukça verdiğini anlıyorsunuz. Çocukluğun saf,güvenli ve sıcacık tarafı yanıbaşınızda gibi. Sıkı sıkı sarmalıyor sizi. Yüreğe dokununan, çocuk duyarlılığıyla yazılmış
7’den 77’ye her insana dokunan bir eser.
Zor GünlerKaya Öztaş · Kültür Bakanlığı yayınları · 19796 okunma
Bir bebeğin oluşumu esprili bir biçemle anlatılmaya çalışılmış.
Ben kitabı okurken zevk alamadım.
Bu yazarın herhangi bir kitabını daha önce okumamıştım.
Sürükleyici olmasını dilerdim; fakat öyle olmadı.