Yazın ışığı eksilmedi daha pencerelerden. Sesler seyreldi. Arada otomobillerin hareket sesleri yükseldi, uzaklaştı. Bir süre daha kalkmamalı kanepeden, gözlerini de açmamalı.
Yalnız sözcükler değil, harfler de ürkütmeye başladı. Ünsüz de olsalar. Sessiz de olsalar. Belki sessizler, sessizlikleriyle daha fazla ürkütüyor. Sessizlik hep ürkütmez mi?