Siyah... Önceleri her yer siyahtı aslında. Renkler misafir olmuştu siyaha. Ve bir daha gitmediler. Sonra bir köşeye çekildi, ezik büzük yaşamaya başladı kendi hanesinde. Siyahı kendi ülkesi bile sevmedi bir daha. Ta ki turuncu bir mevsim ellerinden tutana kadar. Bundan sonra siyah ve turuncunun adı umut oldu. Çüknü her gün doğumunda turuncuya boyadılar gökleri.
Deniz Eldek benim bu hayatta tanıdığıma en çok mutlu olduğum şair, arkadaş, dost, yürek dolusu hüzün. Şiir yazmıyor, şiir kanıyor adeta...