Zen Yolu Tasavvuf Yolu
OshoZen Yolu Tasavvuf Yolu Sözleri ve Alıntıları
Zen Yolu Tasavvuf Yolu sözleri ve alıntılarını, Zen Yolu Tasavvuf Yolu kitap alıntılarını, Zen Yolu Tasavvuf Yolu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.özel kişi zaten özeldir
Zen çok özeldir çünkü bilincin çok
sıradan bir durumudur. İşte bu Zen'in özelliğidir. Aslında sıradan zihinler sıra
dışı olmayı ister; sıra dışı zihinlerse sıradanlığın içinde rahat eder. Yalnızca
sıra dışı insanlar rahatlamaya hazırdır ve sıradanlığın içinde dingin
durumdadır. Sıradan olanlar ise aşağılık kompleksi hissederler ve bu aşağılık
kompleksi nedeniyle özel olmaya çalışırlar. Özel olan kişi ise özel olmak için
çaba sarf etmez. Onun için de herhangi bir aşağılık kompleksi yoktur.O herhangi bir boşluktan dolayı acı duymaz. O tamamen doludur, taşar, neyse
odur.
Bir maske taktığını farkettiğin anda, o
maske düşmeye başlamıştır zaten.
Bugün dünyada üç yüz din var ve çoğu ölü. Dinin bir araç olduğunu anlarsanız eğer şu sizin için açık olacaktır: bir araç sonsuza değin araç olarak kalamaz.
Gerçek Tanrı sizi yarattı, yanlış Tanrı ise sizin tarafınızdan yaratıldı. Bu gün putlara karşı olan Müslümanlar bile Kabe ile kendi putlarını yarattılar. Zavallı insanların, hayat boyu para biriktirip siyah bir taşı öpmek için hacca gitmesi başka ne manaya gelir? İnanışlar farklı olabilir, ancak Tanrı kelimesinin özü aynıdır.
Hallacı Mansur'un "Ben Tanrıyım" demesi, dindar geçinen insanların egosunu incitti. Ve dindar geçinen insanlar tarafından da öldürüldü. Ona anlayış göstermediler. Ama O "Ben Tanrıyım, sen değilsin." demiyordu ki. O her şeyin kutsal olduğunu söylüyordu. Dinlerin çoğunda anlayış yok. Sanki öldürerek ikna edebilecekmiş gibi davranıyorlar.
Tasavvuf yolunun mesajı şudur: Öl! Buradaki ölüm mecazi bir ölümdür ve derin anlamlar içerir. Öl, böylece gerçekte olduğun hale dönüşebilesin.
Egonu öldür ki kutsal olan içinde doğabilsin.
Geçmişi öldür ki; geleceğe açık hale gel.
Bilgini öldür ki; bilinmeyen içine dolsun.
Zihnini öldür ki; yüreğin tekrar atmaya başlasın.
Böylece tamamen kaybettiğin yüreğini yeniden keşfet.
Sufizmin der ki: Gerçek varken ne diye kelimelerle uğraşayım? Suyu içmek varken ne diye suyla ilgili teorilere kafa patlatayım? Güneşe çıkıp güneş ışınlarıyla dans etmek varken ne diye teorilerle boğuşayım? Otantik bir şey yaşamamak niye? Felsefe dönüp durur; hep bir şeyler hakkındadır. Hiçbir zaman gerçeğin özüne dokunmaz. Gerçek hakkında düşünür ama gerçek hakkında düşünmek gerçeği yalancı çıkarmaya çalışmaktır. Gerçek düşünülmesi değil karşılaşılması gereken bir şeydir. Gerçek inanılmamalı, yaşanmalıdır. Gerçek bir sonuç değildir, bir kıyaslama süreci ile gerçeğe ulaşmazsınız. Gerçek oradadır! Gerçek sizsiniz, ağaçlardır gerçek, kuşlardır gerçek, güneştir, aydır. Gerçek her yerde ve siz gözlerinizi kapıyorsunuz ve gerçeği düşünüyorsunuz? Düşünce yoldan çıkarır.
Nietzsche, "Tanrı öldü" dedi. O ölmedi, öldürüldü. Rahipler tarafından öldürüldü, ilahiyatçılar tarafından, politikacılar tarafından, aziz ve kutsal insan diye çağrılanlar tarafından öldürüldü.
Birisi sizden daha fazla para öteki ise daha fazla erdem kazanmaya çalışıyor. Fark nedir? Birisi sizden daha fazla bilgili, diğeri ise daha karakterli olmaya çalışıyor. Bu aynı arzudur, aynı rüyadır, aynı uyku durumudur. İnsanlar rüyalarının peşinden koşuyorlar, rüyalar değişiyor fakat onlar asla uyanmıyor. Rüyalar değişir fakat siz bu rüyada veya o rüyadasınızdır, kendinizi karanlıkta kaybedersiniz. Aydınlanmak, rüyaları değiştirmek, eski bir rüyadan başka bir rüya durumuna geçmek, eski rüya yerine yeni bir rüya yaratmak değildir. Eğer birisi size bu bir rüya, bir hayaldir derse, başka bir rüya yaratmaya başlarsınız.