325 syf.
·
Not rated
·
Liked
Benim için unutulmaz kitaplar arasındaki yerini alan bu güzel eser için ne söylesem eksik kalacakmış gibi hissediyorum.
Aslında herkes, kitabın içeriğine dair bir parça fikir vermiş, o nedenle ben kitap üzerinden vardığım çıkarımlara değinmek istiyorum. Yazar, okura bilginin artması insanı mutluluğa ulaştırır mı, sorusunu sordurtuyor. İşte bu noktada, ne kadar çok bilir, öğrenir, gelişir ve farkına varırsan o kadar çok problem görür ve mutsuz olursun; gelişmek ve farkına varmak insana mutsuzluk getirir, sonucuna ulaştırıyor okuru.
Kitap ayrıca içinde bulunduğumuz çevreyi, hayatı, insanlığı sorgulatıyor. Her ne kadar dili sade, üslubu akıcı kurulmuşsa da alt metinleri, duygu dünyası ve içtenliği de bir o kadar yoğun. Keyes, psikoloji okuyup bilim kurgu çalıştığından olsa gerek farklı açılardan bilim dünyasını ve akademiyi eleştiriyor. Bununla ilgili yaptığı şu eleştiri çok çarpıcı:
"Sevgi ve şefkat eli değmeyen zeka ve eğitim beş para etmez." (Keyes, 2024, s. 262).
Kitabın çevirisiyle ilgili bir parantez açmak isterim. Çeviri o kadar başarılı ki Handan Ünlü Haktanır'ı bu vesileyle tebrik ederim. Koridor Yayıncılık'ta bu kadar iyi bir çevirmen olduğunu bilmiyordum. Kitabı okuyacaklara tavsiyem, kitabın 66 sayfalık kısa versiyonundan uzak durmaları ve mümkünse kitabın bu yayınevinden çıkanını okumaları yönünde.
Anlatımıyla zamansız olan bu kitabı, farkındalığımızın artması adına herkese tavsiye ederim. Okuduğunuza pişman olmayacaksınız.
Kitapla kalın...
Algernon’a çiçekler, Charlie’ye sevgiler…
Son zamanlarda okuduğum etkileyici kitaplar arasına yerini alan bu kitap bana birbirinden farklı duyguları yaşattı. Yani Charlie’yi nasıl hem zeka geriliği olan biri olarak hem de bir dahi olarak gördüysem, kitap boyunca tamamen farklı duyguları da yaşadım. Bu bence edebi başarısı açısından çok önemli.
Geçmişiyle yüzleşme şansı bulması ve mutluluğun ne olduğunu çözmeye çalışması…
Yeryüzünde kötü insanlar var bunu çok net gördük ancak harika ‘insan’ların da hala varolduklarını bilmek, ileride de iyilerin hep olacağını gösteriyor bence.
Uzun bir yolculuğa çıkarken başta heyecan varken daha sonra yorgunluk, rahatsızlık ve en nihayetinde mutluluk ya da üzüntü olur ya işte bu kitap bana duygular arası bir yolculuk gibi geldi. Ben çok severek okudum
Çim bir yastığın üzerinde
yolculuğumun konaklama yeri
geceden geceye değişiyor.
Köyümün hayalleri
kaldı.
---
Bu köye vardığımızda
şeftali çiçekleri
açmış.
Kırmızı yapraklar
nehre yansıyor.
--- Bu dünyanın kalıcı olmadığını görün ve anlayın..
Ne geç ne de erken çiçekler kalmayacak. --- Geçmiş vefat etti. Gelecek gelmedi. Mevcut kalmıyor. Hiçbir şey güvenilir değildir; her şey değişmeli. Harflere ve isimlere boşuna tutunup, kendinizi onlara inanmaya zorluyorsunuz. Yeni bilginin peşinde koşmayı bırakın. Eski görüşleri geride bırakın. Esas olanı inceleyin ve sonra onun içini görün. Görülecek hiçbir şey kalmadığında, hatalı görüşlerinizi anlayacaksınız. --- Bir sonbahar tarlasında yüzlerce ot çiçek açtı. Diz çökmüş bir erkek geyik ağlıyor. --- Evden çıkmanın yansıması Dalga sesini duymamak için dağa geldim . Artık başka bir şekilde yalnızız; çam ormanında esen rüzgar. --- Karşında oturuyorum ama sen tek kelime etmiyorsun. Kelimeler olmasa da duygular çoktur. Kitaplar ve kutuları yatağın yanına dağılmış durumda. Bambu perdenin dışındaki erik çiçeklerinin üzerinde yağmur damlaları. --- Başından beri dünyanın geçici olduğunu bilsem de, kollarımın kuru olduğu bir an bile geçmiyor . --- Dağın gölgesinde kayaların arasından yosunların içindeki su damlıyor. Bir netlik parıltısı hissediyorum . --- "Yazın ortasında Ryokan şunu duyurdu: "Beş Kaşık Kulübesinde Budist kanonunun tamamını yayınlayacağım. Lütfen gelin ve görün." Köylüler kulübeye gittiler ama hiçbir dini kitap yoktu; yalnızca Ryokan davul gibi karnının üzerinde "Tüm kanon" yazıyordu. Köylüler şaşkına döndü."
Aldous Huxley in cesur yeni dünya adlı eseri, distopik bir geleceği tasvir ederken insanın özgürlüğü, toplumsal yapısı ve teknolojisinin etkisi gibi evrensel temaları ele alıyor. Öyle bir dünya düşünün ki bebekler doğmuyor kuluçka makinelerinde üretiliyor. Anne, aile ve doğum kelimeleri anlamlandırılamayıp ayıp sayılıyor. Ayrıca insanlar daha
Bu kitap hakkında nasıl yorum yapacağımı tam olarak bilemiyorum; sanki ne yazsam yetersiz kalacak ve daha iyisi yapılabilir gibi hissediyorum. Kitabı o kadar çok beğendim ki kelimeler yetersiz kalabilir. Sayın yazar Daniel Keyes'in kalemine hayran kaldım, ancak kitabın çevirisini büyük bir ustalıkla yapan Hande Ünlü Haktanır'a da büyük övgüler vermek istiyorum. Bu nasıl harika bir çeviridir, müthiş, müthiş! Bu kitapta kendimden çok şey buldum. Bazı bölümlerde hayatım ve geçmişimle benzer durumlar görüp düşünmemi sağladı. Yer yer güldüm, yer yer ağlama noktasına geldim. Kesinlikle en beğendiğim kitaplar arasına girmeyi başardı. Okumayanların bir an önce başlamalarını tavsiye ederim.
Kitabı okurken ruhumun en derinlerine kadar kitabı özümsedim, yaşadım resmen. En kısa zamanda dünya klasiklerine girmesi dileğiyle. Okuyun okutturun çok ama çok kaliteli, harika bir kitap. Okurken çok duygulandım, hayatta her zaman mutlu sonlar olmuyor.... Bazı kitaplar hayatınızda çok farklı etkiler bırakır bu kitapta ruhunuzda en derin izler bırakacak türden bir kitap...