Bizim gibi çocukların çok gitmek istediği bir yer olmazdı, bizim gibi çocuklar sadece gitmek isterdi, nereye olduğunun bir önemi olmazdı.
Sayfa 331Kitabı okudu
Sevgilim, seni öyle çok sevdim ki bu seni mahvedecek.
Sayfa 262Kitabı okudu
Hiç kimse senin hatırladığın gibi kalmıyor. İnsanlar senin askine büyüyor.
Sayfa 260Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Siz benim nerede bittiğimi asla bilemeyeceksiniz, bayım.
Sayfa 237Kitabı okudu
Ayakta uyuyordum, uyurken hayaller kuruyordum ve daha da kötüsü onları gerçekleştirebileceğime inanıyordum.
Sayfa 192Kitabı okudu
İnsanları geride bırakmayı, terk etmeyi, kendini yalnızlaştırmayı ezberlemişti bu gökyüzü gözlü çocuk.
Sayfa 157Kitabı okudu
Senin beni sevmen lazımdı, gökyüzü gözlü çocuk. Senin en çok beni sevmen lazımdı. Canınmışım gibi sevecektin sen beni. Görür görmez tanıyacaktın. Bu o işte, diye atlayacaktın boynuma. Ben nasıl gördüğüm yerde vurulduysam sana, senin de öyle vurulman gerekiyordu bana. Bu şekilde değildi, tamam mı? Bu şekilde hayal etmemiştim! Senin beni anlaman lazımdı. Ben senin bilmediğin tarafınım. Ben senin eksik yanınım. Seni tamamlayan parçayım ben! Kahretsin.
Sayfa 84Kitabı okudu
Ben bilmezdim ya o gün öğrendim birini sevebilmenin insan hayatında nelere mal olacağını.
Sayfa 81Kitabı okudu
Benim gibi anti romantik birinin karşısına çıkan anti kahraman biri olarak geldi geçti Baran Tandemir hayatımdan. Büyük fırtınalarla değil, ufak esintilerle. Ama hep buruk hayallerle, kalp sızılarıyla.
Sayfa 80Kitabı okudu
Ben onun yüzünün her milimini, gözlerinin irislerini, ona rengini veren her bir zerreyi ezbere biliyordum. Ben, beni tanıması için, sevmesi için sabırsızlandığım bu çocuğu yıllardır, aylardır, mevsimlerdir bekliyordum. Sabırla, özlemle, tükenmişlikle; sevilmekten çok anlaşılmayı dilemekle.
Sayfa 41Kitabı okudu
Ah bayım! Sizi nasıl derin bir arzuyla sevdiğimi, bu dünyada her şeyden çok sizi istediğimi bilseydiniz de böyle sakin, böyle pervasız bakar mıydınız bana? Düşünsenize bayım, mevsimler geldi geçti ama bir tek gözleriniz geçmedi benden, düşünsenize!
Sayfa 34Kitabı okudu
Birisi sen olmadan sürekli yalnız.
O biri seni çok özlüyor, çok istiyor ve sana çok ihtiyacı var.
Ve her gece bıkmadan senin hayalini kuruyor, her gece dizlerinin üzerinde dua ediyor.
Ben o kızım.
Geceleri senin gözlerinle uyuyan, sabahları senin isminle uyanan.
Ben her gece senin için birkaç gözyaşı daha döküp hiç şikayetçi olmayan, senden nefret eden ve şüphesiz senin varlığından habersiz olduğun o kız.
Bir gün karşıma çıktığında sana senden daha üstünmüşüm ve sanki benim için hiçbir anlam ifade etmiyormuşsun gibi, sanki hayatımın tümü olmamışsın gibi davranacak o kızım.
Ben senin her gece özlediğin ve sabırla beklediğin hiç tanımadığın o kızım.
Bu bekleyişin sonunda acı var. Yeniden kırılan hayaller var. Gecenin sonunda güneş yeniden doğsa bile asla yeniden yeşeremeyecek kurumuş dallar var.
Biraz daha zaman, biraz daha ve sonra bir kez daha yıkılmayacak kadar güçlü olacağım.
Bir gün tüm imkansızlıklar sona erecek, bir gün gözlerin benimkileri görecek.
Sayfa 15Kitabı okudu
Yalnızca bir isim beni bu kadar eskilere götürebilir miydi, bilmezdim. Götürürmüş. İmkansızlığa doğru bir arayışım var, asla gelmeyecek bir bekleyiş. Pencerenin arkasında asla gelmeyecek o güzel geleceği beklemek… Üzgünüm çocuklar, çoktan bir kez aşık olmuşum bile. Çünkü ben sokakları yalnız yürüyorum. Yalnız müzik dinliyorum. Bir fincan kahvemi hiç kimseyle paylaşmıyorum.
Sayfa 15Kitabı okudu
Derler ki; bir gün beklentisiz, koşulsuz sevebilen bir aşık olursan karşındaki bilmese de o zaten senindir.
Sayfa 15Kitabı okudu
Yıllardır içinde çırpındığım yetersizliği keşke mantıklı birkaç cümle yıkabilse.
Sayfa 255Kitabı okudu
