Bir çınar ağacına baktığımızda varlığın tezahürlerinden birini değil resmedilecek, kopyalanacak, renkleriyle oynanacak, ekran uygulamasına konacak, paylaşılacak bir "nesne"yi görüyoruz. Huzurda bulunmanın, bakmanın, müşahede ve tanıklık etmenin yerine imajı ve emojiyi koyarak baktığımızı ve gördüğümüzü zannediyoruz.