Hayatımın son 10 yılı travmalarımın tetiklemeleriyle geçti.. En yüksekteyim dediğim yerde bir bakışla çocukluğumun dehlizine düştüm... Çocukluk bir insanın arka bahçesi... Geri gelmeyen ama tam şurada hazır kıta bekleyen..
Bir kere sevilmedim diye ömrüm boyunca sevilmeyeceğime inandım.. Tüm bu yaşantım sevilmediğimi ispatlamak için sanki...
Sevgi insanın en hassas noktası...
En bilinmez sırrı..