Anlatıldığına göre âbid bir hanım, elinde yara çıkınca Allah'a hamd etmiş.
Ona, "Eline bu musibet gelmişken nasıl Allah'a hamd ediyorsun?" demişler.
O da "Sevabının tadı, sabrının acısını unutturdu." demiş.
İbn Kuteybe rahimehullah dedi ki:
Tâbiîn'den bir kadın derdi ki:
"Sen Sübhânsın! Rehberi olmadığın kimse için yol ne kadar dardır..
Sen Sübhânsın, dostu olmadığın kimse için yol ne kadar ıssızdır.."
Uyûnu'l Ahbâr 1/245