Benim söylemek için çırpındığım geceler de siz yoktunuz...
İyi geceler
Kelimeleri yükselt, sesini değil;
Yağmurdur çiçekleri büyüten, gök gürültüsü değil.⚡🌩
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Büyüdükçe ormanın, bizim için daha başka şeyler olduğunu da anladık: Sırtımızı o giydiriyor, karnımızı o doyuruyor, evimizin kerestesini o veriyordu. Ormansız yaşamak!.. Bunu aklımıza getirmiyorduk bile...
Ta ne zamanlardan beri sesimizi çıkarmayıp içimize attığımız şeyler, hep birden uyandı; hepsinin acısını birden duyduk.
Buraya gelmek, tekrar başını göğsüme koymak, ellerini böyle yumruk yaparak avucuma vermek istediğin anlar olacaktır. O zaman hiç düşünmeden gel; beni kitaplarımın temiz arkadaşlığından ayıracağından korkma...
Burada kitaplarımla ben yaşarız ve bize aydınlık getirecek kimsemiz yok... Ben burada yalnızlığı bardak bardak içiyorum.
Halbuki ben onun için bir hiçtim; gelmiş ve geçmiş birisi...
Gözümü kapadığım zaman onu, açtığım zaman onu, uyuduğum zaman onu, uyandığım zaman onu görüyordum.
Ah, reis bey, sevmek, hele benim gibi sevmek berbat bir şeydir.
Zaten sıkmadan uzun uzun anlatmasını bilen yegâne geveze, denizdir.
Burada kitaplarımla ben yaşarız ve bize aydınlık getirecek kimsemiz yok...
Halbuki en çok okuduğum bir kitabın en çok okuduğum bir satırı bile bana bazen başka şeyler söyleyebilir.
Odamda beni kitaplarım bekler. Bu yegane tesellidir.
Çünkü içten duyulan şeyler hep yanlış anlaşılır.