"Ermeni yazarların bir kısmı öykü ve romanlarında Anadolu köy ve şehri ile burada yaşayan insanların hayatlarını, diğer bir deyişle taşra ve taşralıları konu edinirken; bir kısmı da İstanbul’u ve İstanbul insanının hayatını aksettirmektedir....
Kirkor Ceyhan'ın dili duru kendi özünden yansımaları, acıları hüzünleri, yasadığı zorluklar,
Bir devleti akılla değil de ihtiras ve duyguyla idare eden idareciler nasıl çöküntüye sürüklerlerse, ailenin reisi de işte bu duygularla dolu olursa aileyi işte bu şekilde mahveder..
Sayfa 132 - Belge yayınları Kasım 1999Kitabı okudu
Allah cenneti, sulu ırmaklı, bağlı bahçelidir diyen, bu mübarek peygamberlerimiz, neden acaba güneşin hep kavurup kebap ettiği şehirlerde yaşarlar anlaşılamaz..
Sayfa 121 - Belge yayınları Kasım 1999Kitabı okudu
zaman şama denilen kibrit de her babayiğitte yok. Herkes tütününü çakmak taşının üstüne koyduğu pelit odunundan çıkan kavla yakıyor. Bir çelik parçasını çakmak taşına çaktınmıydı, çıkan ateş çıngısı kavı ateşliyor. Kav yanınca sardığı sigarasına tutup yakıyor. Tam Adem ile Havva anamızın yaşadığı zamanlar. Mumu sönen hokkalı bir küfür savurarak. yanan başka bir mumdan alevini tazeliyor.
Sayfa 99 - Belge yayınları Kasım 1999Kitabı okudu
Zaten ne geldiyse ümmeti muhammetin başına, bu namaz ve dua noksanlığından gelmedi mi?" diye eliyle ayağıyla, fakir fukarayı abdeste de aldırmadan , cami yerine de kullanılan odaya sokacak.
Sayfa 32 - Belge yayınları Kasım 1999Kitabı okudu
İnsan değeri nedir, bunların yanına hiç uğramamış ya, Allah korkusu bile çekmiyorlar.
Sayfa 15 - Belge yayınları Kasım 1999Kitabı okudu