aç ve öfkeli bir halde çıktılar karşımıza. Belki de o kadar kötü insanlar değillerdir, ama cellat olarak çalışıyorlardı işte. Normalde çocuğa benziyorlar. Sistemin küçük vidaları. Dövmek dövmemek, onlar karar vermiyor, ama onlar dövüyor...
Önce dövüyor, sonra düşünüyor, belki de düşünmüyor....
Sayfa 512 - Kafka 2016Kitabı okudu
Fıkradaki gibi: İnsanoğlu çok iyi, ama insanlar kötü.
Sayfa 502 - Kafka 2016Kitabı okudu
Bu mektuplar onun için mutluluğun zirvesi, çünkü hayatı boyunca mutlak olanı istemiş, mutlak da ancak mektup halinde, sadece kâğıtta tam olarak gerçekleşebilir. Yeryüzünde, yatakta bu yok. Mutlak orada bulunamaz. Başkalarıyla bağlantılı her şey, aile, çocuklar, hepsi bir tavizdir..
Sayfa 497 - Kafka 2016Kitabı okudu
İnsan Tanrı’ya mutluluğu için minnettar kalıyor, başına bir bela geldiğindeyse haykırıyor: “Neden, neden?” diye. Kendisine gönderilen eziyetin anlamını anlamaya çalışmıyor.
Sayfa 487 - Kafka 2016Kitabı okudu
Yoksulu deve üstünde bile köpek ısırır.
Sayfa 473 - Kafka 2016Kitabı okudu
Sovyet insanıyım ben, annem de Sovyet insanı. Sosyalizmi ve Komünizmi inşa ettik biz. Çocuklara şöyle öğretilirdi : Ticaret ayıptır ve mutluluk parada değildir. Onurlu olmak, hayatımızı Vatan uğruna feda etmek, bunlar en değerli şeylerimizdi. Hayatım boyunca Sovyet insanı olmaktan gurur duydum, ama şimdi utanıyorum, artık değersiz bir şey gibiyiz.
Sayfa 458 - Kafka 2016Kitabı okudu
Bildiklerim delirtecek bir gün beni...
Sayfa 435 - Kafka 2016Kitabı okudu
"Anlamak için acımalı bir yerin, acımalı..!!
Sayfa 423 - Kafka 2016Kitabı okudu
"Bilindiği gibi, dürüst çalışarak çok para biriktiremez insan."
Sayfa 398 - Kafka 2016Kitabı okudu