a
Azərbaycan
Yuvam dimdiyimdə gəzirəm hələ…
Sənsiz yer də yoxdu, dərbədər mənə
Gəl e, gəl qırılıb qırağa düşmüş
o qol budağımdan meyvə dər mənə.
Bilmirəm keçirim hansı halını –
Oynayım toyuna, batım yasına?..
Hər gün neçə məktub yazıb cırıram,
cırıb tullayıram… poçt qutusuna.
Gözləməkdən gözüm çuxura düşüb,
gör heç soruşursan, nə çöküntüdü?
Sənli xatirələr dağılıb evə –
bağışla, otağım tör-toküntüdü.
Xoşbəxtlik barədə danışmağı xoşlayırlar.Ancaq bilmirlər ki, insan olaraq dünyaya gəlmək elə ən böyük xoşbəxtlikdir.Axı onlar cansız bir daş, hərəkətsiz ağac,şüursuz heyvanda ola bilərdilər
Sayfa 8Kitabı okudu
Çoxları cəsarətsizlik üzündən etmədikləri hərəkətlərə görə əvəz ödəməli olurlar.
~Veslav Burudzinski
Sayfa 6Kitabı okudu
İnsan onu ucaldacaq fürsətləri bilərəkdən əldən verəcək qədər ağılsızdır
Sayfa 7Kitabı okudu
Bəzən sözlərdə öldürər insanı..
Vernon dayı aşağıda gəzişə gəzişə deyirdi
"Evam! bədbəxt sevgilim! Sən niyə öldün? Niyə o öldü? Niyə onun əvəzinə Allisiya ölmədi?"
Bu vaxt Alisiya mənə bir söz pıçıltadı heç vaxt onun sözlərini unutmaram
"O məni öldürdü. Atam məni öldürdü"
Sayfa 323Kitabı okudu
Bir şeyi unutma ki, sevgidə dürüstlük olmalıdır.Dürüstlük yoxdursa ona sevgi demək olmaz.
Sayfa 135Kitabı okudu
Həyat boş bir səhifədi. Nə yazacağımızı isə ancaq özümüz seçə bilərik. Mənasız cümlələrdən tutmuş, konstitutsiyaya qədər. Keçmişinə bax. Onda biləcəksən ki, həyatın indiyə kimi nə dəftəri olub. Amma həyatın dəftərdən bircə fərqi var, köhnə səhifələrini cıra bilməzsən.
Sənin tabe olduğun qanunları sənin kimi insanlar yazır.
Sən onları sevirsənsə, sən onların təsirindəsən.
Sən onlardan qoruxursansa, onlar səni sevir.
Onlar səni sevirsə deməli səni məhv ediblər.