b
Bahçe İşleri
3 üyeTakip
"Bilmiyorum, bahçemi, onunla ilgilenmeyi çok seviyorum. Yeşilliklerle ilgilenmek, bir şeyler ekip biçmek, her gün onların büyüdüğünü, yeni filizler verdiğini görmek, o muhteşem yaratım sürecine ucundan kıyısından kendi ellerinle dokunmak çok güzel bir his. Bahçemi büyütmek de tıpkı inancımı büyütmek ve umuda açılan kapıdan geçmek gibi. Sadece biraz sabır gerektiriyor."
Bahçe beni egomdan bir adım uzaklaştırıyordu. Çocuklarım yok. Ama bahçeyle birlikte yavaş yavaş meraklanmanın, başkaları için duyulan kaygının ne olduğunu öğreniyordum. Bahçe sevginin hâkim olduğu bir yer olmuştu.
Bahçe zamanı başkalarının zamanıdır. Bahçenin kendine ait bir zamanı vardır, onu ben yönetemem. Her bitkinin kendine ait bir zamanı vardır. Bahçede birçok kendine ait zaman kesişir. Sonbahar çiğdemleriyle ilkbahar çiğdemleri birbirine benzer, ama tamamen farklı zaman duyguları vardır. Her bitkinin, bugünlerde zamansız, zaman fakiri haline gelen insandan daha üstün ve belirgin bir zaman bilincinin olması çok şaşırtıcı. Bahçe, yoğun bir zaman deneyimini mümkün kılıyor. Bahçede çalıştığım süre içinde zaman zengini oldum. Bahçe, onun için çalışan insana çok şey veriyor. Bana Varlık ve Zaman’ı verdi. Sonu belirsiz bekleyiş, bunun için gereken sabır ve yavaş gelişen büyüme süreci özel bir zaman duygusunu açığa çıkarıyor.
Bana iyi akortlanmış dijital dünyada giderek daha çok kaybolan gerçekliği [Realitat], dahası bedenselliği geri veriyor. Dijital gerçeklik ısı tanımıyor, acı tanımıyor, beden tanımıyor. Ama bahçe duyusallık [Sinnlichkeit] ve maddesellik açısından çok daha zengin. Bilgisayar ekranına göre daha fazla değer taşıyor.