"Bazen rüzgarın saçımı dağıtmasına, yağmurun yüzümü ıslatmasına, birilerinin kalbimi kırmasına izin veririm sonra; saçımı toplarım, şemsiyemi açarım ve kalbimi kaparım. Hepsi bu…"
Can YÜCEL
Yalnızlık bir gölgenin gölgesidir
Sayfa 62
Kadınlar doğurdular beni bağıra bağıra
Gine onlar öldürecekler beni aşktan
Bağırta bağırta...
Sayfa 58
Bir sözsün sen işitilmedik bir söz
Bir gözsün görülmedik bir göz
Sayfa 54
bütün şairler eski bir tabirle kaybolurlar. Ama kaybolmazlar kendi topraklarında.
Sayfa 53
Şair!.. Sen hayatında, şiirin öfke olduğunu düşündün mü hiç?
Sayfa 53
Yalnızlık bir mısraysa eğer
Beyiti olmayacak hiç
Haşre kadar.
Sayfa 47
Şiir kusarak,
Eveti de kalmadı hayırı da sözcüklerin
Sayfa 42
Belki de hiç yazmamak en iyisi
Satırlarca katırlar içinde
Yazmamak!..
Sayfa 34