Tazim (Yüceltme,Saygı Gösterme)
TAZİM
📌 îmandan neş’et eden takvâ,muhabbet, tevâzû, kadirşinaslık gibi güzel duyguların ve kalbî hassâsiyetlerin bir hâsılasıdır.
📌 Kişinin mânevî seviyesi yükseldikçe, Cenâb-ı Hakkʼa olan haşyet ve tâzim duyguları da artar.
📌 İmanın sadakati, Allah Teala'ya tazim; meyvesi Hakk Teala'dan haya etmektir.
📌 TEALA: "Nâmı büyük" meâlinde olup. Cenab-ı Hakk'ın (C.C) kudsiyet ve büyüklüğü için hürmeten söylenir.
📌 Celle Celaluhu (göklerin ve yerin nuru) diyerek dile getirmeliyiz.En doğrusu budur ve bir Müslümana yakışan da bu olur.
📌 Allah lafzını tek başına kullanmıyoruz.Bir tazim ifadesi olarak celle celâlühü,Allah Teâla,Hz.Allah,Cenabı Hak,Yüce Rabbimiz demeliyiz.Ama ismi yalın olarak kullanmıyoruz.Bu edeptendir.Edebin hiçbirini küçük görmememiz lazım.Bugün edebi küçük gören sonra başka şeyleri küçük görür.
📌 Bu özel isim, ilk defa söylenince “aleyhisselam” demek veya salavat getirmek vacipdir.(S.A), (S.A.S) gibi kısaltmalar uygun değildir.
📌 Eshab-ı kiramın veya İslam âlimlerinin ismini yazarken de saygılı davranmalı.Mesela (Gazalî dedi ki) demeyip, (İmam-ı Gazalî) denirse saygı ifade edilmiş olur, ama “hazretleri” veya “rahmetüllahi aleyh” denirse daha güzel olur. Eshab-ı kiramdan olan bir zat için de “radıyallahü anh” demeli, fakat (r.a.) gibi kısaltma yapmamalıdır. Mesela Ebu Hureyre “radıyallahü anh” demeli.