Eskisi gibi olmayı özlüyor insan, eskisi gibi hissetmeyi.
Susmak çare değil. Kendimden biliyorum!
Dağıttığın parçalarımı toplasan, bir kişi etmem artık.
Bırakın güçlü olma ayaklarını. Yok olduk, bittik, tükendik işte.
İnsan bazen anlatamaz, susmak ister. Kendine bile.
Küsmüşüz dünyaya. İçimizde kırgın bir heves, Aklımızda yorgun bir düş, Masamızda yarım bardak bir çay. Sustuklarımız kendimizden bile daha ağır..
Ezan da okunurken
Rabbim gönlümüzdekini ömrümüzede yaşamayı nasip etsin emek verdiğimiz ilişkilerimizde bizi mutlulukla karşılasın çok amin amin amin ❤️
Ruhun,
Gözlerin,
Dudakların,
Sözlerin,
Saçların,
Kirpiklerin,
Yani bütün güzelliklerin.
Al hepsini koy bir yere…
Ne kaldı ki geriye?
Sonsuzluk ateşi gibi,
Sonsuza dek yanan
Bir kara sevda…
Birde,
Ahdımıza ihanet,
Anlamsız bir elveda...
En acı ölüm şekli; sen yetmezliğinden sonra gelen özlem bitmezliğiymiş...
Bazı parçalarım öyle eksik, ne bir daha bulunur ne tamamlanır.
Sanki günler tek bir güne birikti, bense çıkmazda kaldım. Usandım...
İçine atıp öylece susmaktan başka bir şey yapamazsın bazen... Nefes alsan ciğerin, unutmaya kalksan yüreğin yanar...
Geçecek allaha güven
İlaçlarımı aldım :) herşey geçecek biliyorum en kısa zamanda eski halimdeyim… ahh insan ufacık hasta olunca bile birçok şeyin kıymetini anlıyor. Rabbim dermanı olmayan yükü ağır hastalıklar vermesin çok amin 🙏🏻🦋
Kara bulutlar sadece dış dünyayı sarsaydı iyiydi, iç dünyamızı da sardı.
Hayatıma Yeni İnsanlar Almama Gerek Yok, Ben Daha Hayatımdakileri Tanıyamadım...