Herkes sabah kalkmak için erken yattığını düşünüyor,ancak sen üzgün ve tükenmiş olduğun için erken yatıyorsundur.....
kendimi aynı anda sayısız şey olarak hissedebiliyorum.
youtu.be/vB_jhZHOFlM?si=...
küçükken bir teleskop ve fotoğraf makinam olsun isterdim, çok istemek. tabi bunlar izlediğim ekranda kaldı, öylecene güzel.
işin tuhafı ben yaş alırken sevdiğim şeyleri unutmam, aklımdan çıkmışlar tamamen ya da sineye gömülmüşler.
taa ki küçük prensi izleyene dek, kitabını okuyup kitaba meylettikten sonra bir daha okumadım çok sevmeme rağmen ( aslında "en, çok" bunları pek kullanmam mübalağa)
filmi izlediğim de evet vaktinde izlediğimi fark ettim ve küçüklüğümde teleskop sevdiğimi. yıldızları ve göğü yakından temaşa etmek isteyişim hâlâ saklı kalan bir sevda gibi, hayalî bile güzel demek istemiyorum çünkü sevmiyorum hayalleri.
bay prenste büyükleri bir kere daha anlamadım, ben de büyümek istemiyorum değil "büyürken unutmak istemiyorum."
her şey gerçekten çok güzeldi kuyusu olan bir çölde küçük prense denk gelmek gibi ya da yaşlı pilota.
...
uyumsuz bir bağın üzerimde tesirli bir
kabalığını ve çirkinliğini yaşıyorum.
elimde bir şey gelmiyor, öncesi için ihtimalleri göz önünde bulundurabilirdim
ama öncesinde de ben kendimde değildim
ya da yaratılışı pek tefekküre boğmazdım.
küçük bir betimleme dahi kâfi aslında
göğün güzelliğini pek temaşa mı etmezdim ne
ya da hüznüm kılıcal damarlar kadar keskin ve hayati değildi.
üzerime yapışmış fazla ilgim ansızın beni
bıkkınlığa itiyor
olması gereken mi bilmiyorum ama
gücüm el vermiyor, çirkinliğe.
sözümü geçiremiyorum bütün bu olanlara
bu yaşantıya
yakınlık
bir kuşun kanadında yük.