Daha evvel vizelerim dolayısıyla yarım bırakmak zorunda kaldığım, ancak şimdi bitirmeye fırsat bulabildiğim
“GÖKÇEN | : UNUTULAN ÇİÇEKLER” incelemesiyle karşınızdayım.
Kitabın konusundan kısaca bahsedecek olursam; kitabımızın başkarakteri Gökçen ve Murathan asker çocuklarıdır. Bu nedenle aynı lojmanın karşılıklı dairelerinde oturmaktadırlar.
“Veda etmediklerini nereden biliyorsun?”
“Ettiler mi? Gözümü kapatmamı, açınca hepsinin geçeceğini söylediler. Kapattım. Açtım. Hepsi gitmiş.”
“Bu bir veda mı sence ? Vedalar can yakar, Pamuk. Belki de canının yanmamasını istemişlerdir.”
“Ya veda etmemeleri daha çok canımı yaktıysa ?”
“Eskiden haritaya bakardık. Hatırlıyor musun? Bütün şehirleri yakın sanardık. Aynı haritada olduklarına göre ne kadar uzak olabilirlerdi ki ? Adana, İzmir’e çok uzakmış Pamuk. Yürüyüp yürüyüp bitiremeyince anladım.”