“Gülümsemesi sanki taştan yontma bir muammaydı, gizli tellerle bir kahramanlık sinirine bağlanmış da, klasik heykellerin yüzünü süslüyormuş gibi bir havası vardı. Üzerinde esrarengiz bir hava ve çok ilginç yaralar vardı.”
Sayfa 324 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Zaten insanlar gülümseyerek mutsuzluklarını hem gizlemesini, hem de biraz yenmesini öğrenirler.
Sayfa 80 - Yapı Kredi Yayınları, 100. baskı: İstanbul, Eylül, 2022
" Kalplerini gülümseme maskesi arkasına saklayarak daha fazla kırılmaktan korumaya çalışanlar, bir gün artık sahiden gülümseyemediklerini fark ederler.Çünkü artık gülüşün gerçek dürtüsünü ve rengini unutmuş, böylece yitirmişlerdir."
Güneşin doğuşu gibiydi onun gülmesi...
Sayfa 42 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık & Leandros'un AşkıKitabı okudu
Gülümsedi Orhan..
Gülümsedi Orhan
"Seni çok seviyorum Ayşe".
"Ben de seni."
Orhan seviyordu Ayşe'yi. Onunla tanıştıktan sonra tüm geçmişi silip atmıştı. O güne kadar yaşadıklarını geride bırakmıştı. Tüm o kadınlara mesaj atmış bir daha görüşemeyeceklerini söylemiş arkadaşlıklarını da gözden geçirmişti. Her otuzuna gelen erkeğin yaptığı bir şeydi bu. Hayata ve ilişkilere dair düşünmek.. Biraz daha oturmuş, istikrarlı bir yola girmek..
Orhan için böyle bir düşüncenin fitilini ateşleyen de Ayşe olmuştu.
Sayfa 81 - FeniksKitabı okudu
Yanınızda sizi gülümseten insanlar bulundurun . Üzenlere veda edin .
Kural iki, ölürken bile gülümse.
Sonra dedim ki: ölürken bile gülümse zaten sana gülen yok. Gülüşün dışında bir şey yok elinde.
Gülümseme Yolla...
Üzülme sakın, daha önce de canın defalarca yanmıştı. Ve bu senin ilk hayal kırıklığın değil, geçmez dediğin gülümsediğin anları hatırla ve asla bunun da geçemeyeceğine kalbini inandırma. Canını yaktıkları için onlara düşman olmaktansa, sevgini hak etmedikleri için yüzlerine alaycı bir gülümseme yolla.
Adam duraksadı, şaşırmıştı. Çünkü ilk defa biri ona gerçekten gülümsüyordu.
[s:37]
KOR DERGİ