İnanma istersen yıldızların yandığına,
Güneşin döndüğüne inanma,
Doğrunun ta kendisini yalan bil,
Ama seni sevdiğimi bil Ophelia.
“Zaten dünya ne iyidir ne kötü, düşüncenize bağlıdır iyilik kötülük. Bana göre dünya zindan.”
kılı kırk yaran bu duraklamanın,
dörtte biri akıl, dörtte üçü korku.
şişko kralla cılız dilenci aynı sofrada iki çeşni, iki ayrı kap yemektir sadece.
kafasız kalabalıklar seviyor kendisini:
akıllarıyla değil ki, gözleriyle seviyorlar,
onun için suçu değil cezayı ağır bulurlar.
en acı söz ninni gibi gelir sersemin kulağına.
düşünün ne kadar küçük görüyorsunuz beni. çalmaya kalkıyorsunuz beni. perdelerimi bilirmiş gibi davranıyorsunuz. sırlarımı üfürmek istiyorsunuz yüreğimden; en yüksek, en alçak sesleri çıkarmak istiyorsunuz benden. oysa şu çalgıyı, içi güzelim seslerle dolu, şu ufacık çalgıyı, bilmem, beceremem diyorsunuz söyletmesini. allah'tan korkun, bu düdükten daha mı kolay beni öttürmek? dilediğiniz çalgıya benzetin beni, kırın koparın tellerimi perdelerimi, bir tek ses çıkaramazsınız benden.
tutkuların kölesi olmayan kim varsa gelsin
ona da açıktır yüreğimin derinleri,
yüreğimin seni sakladığım en sıcak yeri.
şu seven yüreğim benim,
dilediğini kendi seçmeye başlar başlamaz,
insanları birbirinden agırt etmesini bilir bilmez
çözülmez bağlarla bağlandı sana.
HORATIO
bir kez görmüştüm onu. yaman bir kraldı
HAMLET
bir insandı, her şeyden önce,
benzerini görmeyecek gözlerim
ekonomi, horatio, ekonomi!
cenaze sofrasında sıcak yenen yemekler
düğün sofrasında soğuk verildi.
