" Seni yirmibirinci asırda gördüm, ruhunu altıncı asrın kapısında bulup sevdim. Deliliğinin alnından öptüm. Bunca asrın necis normalleri bize elzem değil. Say ki seni alıp ben bu dünyadan çekildim... "
Alp Eren YILDIRIM
İnsan şöyle bir gözünü çevirip baksa görecek.
Mesela Ağaç bizim ruhumuzu temsil edebilir . Üzerindekilerde beden elbiselerimizi. Zamanı geldiğinde bu beden elbiseleri dökülüyor, çürüyor, toprak oluyor.
Tıpkı bizim bedenimiz gibi. Baki kalan ve kalacak olan ruh dimdik ayakta kalıyor. Elbisesinden kurtulmuş vaziyete. Bu ruh zamani geldiğinde tekrar giyiyor elbiselerini . Her son baharda döküyor yapraklarını ve ilk bahar da tekrar diriliyor... Ne muhteşem bir örnek sonsuzluğu anlatmaya. Gözümüzün önünde yüzyıllardır aynı döngü devam ediyor. Tabi bu döngünün devam etmesi için o ağacı kesmemek gerekiyor.
Eğer ruhu baltalamazsan sonsuzluğu yakalarsın.
Körleşen yalnızca gözler değilmiş.
İnsanın duygularıda körleşirmiş.
Ve duyguların körleşmesi gözlerin görmemesinden daha tehlikeliymiş....
£.¥
Hatırla..
Akıl oyunlarıyla gelirsen akıl oyunlarıyla karşılanırsın,
Samimiyetinle gelirsen samimiyetle..
Kendimden Kendime Notlar..
Hayatını insanların vicdanına bırakmaktan koru kendini,
Ölçütün kendi vicdanın olsun..
Kendimden Kendime Notlar..
Gösterdiği saygısı ve sunduğu değeri menfaatine göre değişenlerden koru kendini..