Bazen insanların sevgi ölçütlerini değerlendiriyorum da, çoğunluk fiziksel güzelliğe ya da paraya önem verir. Bunlar olmaz, bunlar geçicidir diyorum. Sonra başkaları var. Olaya salt duygusal olarak bakıyorlar. O zaman da Nietzsche'nin duygular hakkındaki o muhteşem sözü aklıma geliyor. (#225685178) Yok ya bu da değildir diyorum. Sonra birinin düşünce tarzını, fikirlerini, hayata bakış açısını sevebiliriz diyorum. Bu sefer de "Sadece aptalların düşünceleri değişmez" sözünü hatırlıyorum. Ya da bir insanı iyi olduğu için severiz belki. İyi hoş da bu insanın yarın da iyi kalacağının garantisi ne? Ya da yarın kötü bir şey yaparsa ona karşı sevgimiz hemen yok mu olacak? Bir anda tükenebilen bir sevgi gerçek sevgi midir peki? Birilerini gerçekten seviyor muyuz? Ya da sevmek için bir sebep gerekir mi? Sebebi olan bir sevgi sevgi midir? Yoksa sevgi dediğimiz şey tüm bu saydığım karmaşadan uzak, nedensiz ve saf bir şey midir?
Az önce okuduklarım hakkında fikir yürütmeye uyurken de devam ederdim, ama fikirlerim biraz farklı bir seyir izlerdi; kitapta sözü edilen şey benmişim gibi gelirdi bana. Bu bir kilise de olabilirdi, bir dörtlü de, 1. François’yla Şarlken arasındaki rekabet de...
Sayfa 8 - Marcel ProustKitabı okuyor
o kadar çok şey bilmiyorum ki allahım
ben sana mecburum :')
Kuzenlerinden pek hazzetmezdi - yaşça ondan büyüklerdi ve ona kötü davranırlardı- ama yine de akrabaydılar...
Sayfa 451 - Stephen KingKitabı okudu
iyilik değil, insanlık evren için varolan tek doğru olabilir. iyilik toplumun doğruları değildir, iyilik insanın içindeki temiz ve saf yüreğin dışa vurumudur. olaylar, insanlar ve zaman bizi değiştirir bazen içimizdeki iyilik dışarıya çıkamaz. ama bu asla yok olduğu anlamına gelmez. herkesin içinde ufak da olsa iyilik vardır. ve bu iyilikler dışarıya çıkmak için can atar. karşılıksız yapılan bir yardım, söylenen güzel sözler, iltifatlar ve birinin hakkında iyi şeyler düşünmek bile içimizdeki iyiliği büyütür ve karamsarlığı azaltır. bu sayede hayata karışır mutluluğu her bir zerresine kadar hissederiz. çünkü insanın doğasında bu var, iyi birisi olmak.
