Kendimizi, doktorca acıtmayı bilelim...
Allah insanı Cennete veya Cehenneme sokmuyor; insan, Cennet'e veya Cehennem'e kendi ayaklarıyla gidiyor... Allah, Mutlak Adildir... Keyfilik yok... İzâh edebiliyor muyum?
Bugün dünyada müslümanların başına gelenler, biz millet olarak tarihî misyonumuzu kaybettiğimiz için. bizim yüzümüzden gelmiştir...
Şu ifâde şuurlaşsın :
— "Yâ Muntakim Allah, bizi intikamına memur et!"
Bugün İsrail'in ağabeyi Amerika ve Amerika'nın beşiğinde de Türkiye... Ve sizler Filistin'de İsrailli askerlerin Filistinli gençlerin kollarını bacaklarını taşlarla parçalayışını kınıyorsunuz...
:D
Devletlerin, yönetim şekilleriyle anılmaları gibi, Birleşmiş Milletler teşkilatını "Domuzlar Diktatoryası" olarak anabiliriz.
Dava örtüde değil, Örtüye giren hanımda...
Biri var, şahsında örtüyü küçültüyor; biri var, haysiyet veriyor, şahsiyetini bütünlüyor... İşte sakal... Sakal, erkeğin ne kadar tabiî bir güzelliği, onun vakarını bütünleyici bir unsurdur... Ama uzun zamanlar boyunca hep kırık dökük adam görünüşüyle eşleştiği için. adeta iptidaîlik remzi olmuştur... İş sakal bırakmakta değil, sakalı bırakan adamda... Demek oluyor ki , doğrudan doğruya insanın hâli tebliğdir..
"Vakit nakittir" diye bir lâf... Ne tuhaftır ki , "nakit" deyince akla hemen mangır (para) geliyor... Nakit, kıymettir; ve bizim için, zamandan daha kıymetli ne olabilir ki? Hayatta boşa gidişine en çok üzüleceğimiz, en çok şuuruna varmamız gereken şey... Cebimizden para aksa üzülürüz , ama hassasiyetimiz zamanın akışı karşısında kayıtsız...
Teşkilât, şeklini fikrin tayin edeceği, siyasetini fikrin biçimlendireceği bir dava... Kuru kuru bir tabelâ ve su kabağından müteşekkil adam kadrosuyla teşkilat filân olmaz...
Şeyhin suretini madalyon gibi kalbinde taşımak...
Herkesin emeğini gerekli kılacak bir fikir etrafında birlik gerçekleşir... Biz şahsiyetler topluluğuna talibiz, kaval, dinleyen koyun sürüsüne değil!
Mesele şu: Ben, Necip Fazıl'ın şahsında tecelli eden mananın muhasebesini yapıyorum...
İspatıma memur olduğum dava da. şu: Necip Fazıl, benim şahsımda tecelli edecek mananın muhasebesini yapmıştır...
Sadece şuna davet etmek istiyorum; sen, ben, o yok... Bir insan olarak şöyle hepimizin bir ân kendi kendimize kalışımız var ya... Bu kendi kendimize kaldığımız ândan itibaren her ân İslâmî mücadele karşısında ne kadar samimi olduğumuzu başkasına değil, kendi kendimize soralım yeter...
Başkasına hile yapabiliriz ama, kendimize hile yapamayız.
İslâm, nizâmdır!" diyoruz ya; nizâm deyince zannediliyor ki masa üzerinde toz olmaması... Nizâm, fikrin tâ kendisidir...
— "İnsanın nasıl ki bir vahşi hayvan kovaladığı zaman normal hâlinden daha kuvvetlidir refleksleri ve gücü... O hızla koşamazsınız normal zamanda... Korku, şuuru iptal eder ve olağanüstü bir güce çıkarsınız; bunun gibi, fikirde birtakım şeyler tecrit derinliğinde yaşandığı zaman, onun verdiği güç, heyecan ve hız başkadır!"