görüyorum ki insanları anlamaya çalışıyormuşsun etme
gölgesi yüzüme düşüyor bir anka kuşunun
güneş gösteriyor yüzünü yavaş yavaş
çoban yıldızı siliyor yüzünü uzaklara gidiyor
kaf dağına belki de
rüzgarlar yakıştırıyorum bir ağacın gölgesine
uçan yapraklar kuş oluyor göç ediyor rüzgarsız mevsimlere
bir yağmur yağsa kuşların dansına eşlik ederiz belki
mevsimlerden buğulu camlara çizilen hayaller mevsimi
buğulu camlara çizilen çiçeklerin ağlama mevsimi
sonbaharda yağmur yağmış damlalar ağaç yapraklarından düşüyor iki kuşun o dallarda ötüşen melodileri ruhumda dans ediyor
ağustos böceği ve kırlangıç hangisi daha fazla gürültü yapabilirim diye yarışıyor aman yarabbim..
şarkının bir tınısı var sanki sazın tellerini kalbinin bir parçasından yapmışlar kalbimin içinde bir müzik kopuyor