o
Oğuzhan Uğur
0 üyeTakip
Sussunlar, susmayanları vursunlar hatta, sabret.
Yatsıda söner mum, ama şafakla ortaya çıkar rezalet.
Yıldız bizim, renkler bizim. Bu vatan bizim, topraklar bizim. Dün teslim etmedim, yarın da etmeyeceğim.
Biz eskiden sokakta enerjimiz bitene kadar oyun oynardık, şimdiki çocuklar tabletlerinin şarjı bitene kadar oyun oynuyorlar.
Gün düşleri, hep içim umut.
Sokaklara çıkmak istemiyorum.
Kuşlar gibi uçmak lazım, özgürüm ben.
Yeryüzüne inmek istemiyorum.
Dağlar gibi dik durdum evvel, şimdi bir çukurda çürüyorum.
"Ezilme !" derdi bana hep annem, karınca gibi hissediyorum.
Bulut olsam, yağmura dönerim.
Toprağa düşmek istemiyorum.
Elin olsa, mutluluk dilerim.
Benim olmasın, istemiyorum.
Nefesimi saydılar sanki benim, bitince ölmek istemiyorum.
Kaç sabahtır geceye uyanıyorum.
Ne oldu güneşe, aynalarda yokum.
Dumanı tüten çay bardaklarına dokunuyorum, elimi ısıtmıyor.
Ağlayınca fark ettim, artık gözyaşlarım yanaklarıma değmiyor.
Oğuzhan Uğur
Bir insanın nereden süzüldüğünü anlamak için, bir insanın neleri süzdüğünü kontrol etmelisiniz.
Sayfa 43 - Oğuzhan Uğur