o
Ozanlar
Şu yalan dünyaya geldim geleli
Severim kır atı bir de güzeli
Değip onbeşime kendim bileli
Severim kır atı bir de güzeli
...
Dadaloğlu'm hile yoktur işimde
Yiğit olan yiğit görür düşünde
At dördünde, güzel onbeşinde
Severim kır atı bir de güzeli
Dadaloğlu (1785-1868)
Sayfa 150Kitabı okudu
Telli sazdır bunun adı
Ne ayet dinler ne kadı
Bunu çalan anlar kendi
Şeytan bunun neresinde
...
Dertli gibi sarıksızdır
Ayağı da çarıksızdır
Boynuzu yok kuyruksuzdur
Şeytan bunun neresinde
Dertli (1772-1845)
Sayfa 149Kitabı okudu
Ozan, salim bir limana varmak için
teknesinin yolunu değiştirenlerden değildir.
Bilinmezlik içinde ilerleyen
rüzgara karşı yelken açan
çoğu zaman akıntıya karşı kürek çekendir o.
Gel ey dilber kan eyleme
Seni kandan sakınırım
Doğan aydan esen yelden
Seni günden sakınırım
...
Der ki Ömer ben bir merdim
Tazelendi eski derdim
Sen bir kuzu ben bir kurdum
Seni benden sakınırım
Aşık Ömer (1621-1707)
Sayfa 147Kitabı okudu
Bizim illerin beyleri
Yakar kandili kandili
İçip arslana dönerler
Kadeh döndürü döndürü
...
Köroğlu der ki, karıdım
İhtiyar oldum çürüdüm
At yoruldu ben yoruldum
Güzel bindiri bindiri
Köroğlu (16. yy)
Sayfa 143Kitabı okudu
Algılama ile anlama
duyma ile sezme arasındaki
ayırımlar üstünde
kurar ozan
yaratıcı dokusunu.
Fakat kalıcı olanı ozanlar kurar.
Sayfa 29Kitabı okudu
Ozanlar anlaşılsın diye yazmazlar
"... Bir zamanlar bir ozan 'Bütün evren bir şarap bardağındadır,' demişti. Bunu hangi duygu içinde söylemek istediğini belki hiçbir zaman öğrenemeyeceğiz çünkü ozanlar anlaşılsın diye yazmazlar..."
Sayfa 96 - Evrim YayıneviKitabı okudu
