Çalışırsam toprak verir, cömerttir.
Emeksiz istemek, dermansız derttir.
Çalışmak insana büyük servettir.
Kese coşar, gönül coşar, el coşar.
Ozan, salim bir limana varmak için
teknesinin yolunu değiştirenlerden değildir.
Bilinmezlik içinde ilerleyen
rüzgara karşı yelken açan
çoğu zaman akıntıya karşı kürek çekendir o.
Algılama ile anlama
duyma ile sezme arasındaki
ayırımlar üstünde
kurar ozan
yaratıcı dokusunu.
Ozanın kendi kendisiyle kavgası beşikten mezaradek sürer, dedim.
Dedim...
Dedim ne gülersin, dedi nazımdır
Dedim kaşın mıdır, dedi gözümdür
Dedim ay mı doğdu, dedi yüzümdür
Dedim ver öpeyim, söyledi yok yok...
Dedim aydınlık var, dedi aynımda
Dedim günahım çok, dedi gönlümde
Dedim mehtap nedir, dedi koynumda
Dedim ki göreyim, söyledi yok yok...
Erzurumlu Emrah
Hiçbir Ozan türküsünü söylemek zorunda olduğu için söylemez. En azından, hiçbir büyük ozan. Büyük ozan istediği için türkü söyler.
Sayfa 74Kitabı okudu
Yediden Yetmişini
Sahte aydın gömleği giyenler kulak versin,
"Özür" denen şu haltı yiyenler kulak versin,
"Hepimiz Ermeniyiz" diyenler kulak versin,
Rüzgara karşı yaptı, alayınız çişini,
Sizin gibi aydının yediden yetmişini!
Bana bakın Türk'e diş bileyen özürlüler,
Ermenilerden özür dileyen özürlüler,
Size aydın diyorlar
Fakat kalıcı olanı ozanlar kurar.
Sayfa 29Kitabı okudu
Ölüler toprağa gömülür, hatıralar yüreğe.
Toprak mı vefalı, yürek mi bilmiyorum.
Abdurrahim Karakoç
Cehennem yerinde hiç ateş yoktur. Herkes ateşini buradan götürür.
Karacaoğlan
Derdin varsa git denize anlat. Kedilere, bulutlara anlat. Pencere pervazında çiçeklere anlat. İnsana dert anlatılır mı hiç?
Âşık Veysel