Ya büyük bir dalgınlıksa hayat…
Sayfa 193 - KetebeKitabı okuyor
Ben ve hayalgücüm,beni kırmaya fazlasıyla yetiyordu.İnsanlara gerek yoktu.Ben,bana yetiyordum.
🎧Mabel Matiz/Yaşım Çocuk...🎶
Günlerce açlık çeksen, cisminin açlık acısı Ruhunun aldırış etmediği bir acı olabilir...
Zaman akıp gidiyor ve hiçbir saat bir öncekine benzemiyor:Ecel her zaman kapımı çalabilir.
Sayfa 8Kitabı okudu
Bu benim ama
Çok okuyordu. Bütün gün kulüpte okurken sakalını sinirli sinirli karıştırdığı dergileri ve kitapların içine gömüldüğü zamanlar olurdu. Yüzüne bakıldığında bunları okumaktan ziyade çiğnemeden yuttuğunu görmek mümkündü. Okumak onun hastalıklı alışkanlıklarından biri kabul edilmelidir; zira geçmiş yılların gazete ve takvimleri bile olsa eline geçen her şeye aynı açık gözlükle saldırırdı. Evindeyse her daim uzanarak okurdu.
Sayfa 7
Bedenim ruhumun betonu gibi, çık içinden çıkabilirsen.
Sayfa 13Kitabı okuyor
Ufacık bi yağmur başlamıştır,petrikor girmiştir pencereden:
Yağmur yağmur yağmur yağmur...
Geri verecek buharlaşan sevgimizi...
Bazen tutkudan delirince,
Kapanmalı kendine.
Yağmurun kucağında,
Doymalı sessizliğe.
Bertuğ Cemil/Yağmur...🎶
Her şey geçicidir, diye hatırlattı kendi kendine; bütün hayatı ve bütün deneyimleri tren penceresinden görünen manzara gibi kesin ve geri dönüşü olmayan bir şekilde akıp gidiyordu.
Çok kalabalık olup yapayalnız olanlara...
Çevremde hep insanlar vardır.Birsürü arkadaş...Hiç yalnız olduğumu düşünmezdim.E onlar da benim geceleri bi yıkık olduğumu bilmiyolar tabii.Ben bile çözemedim ki nasıl bu hale gelirim geceleri...Elim rehbere gidiyor e birsürü numara var ama aklıma kimse gelmiyor biliyo musunuz ?Boş boş bakıyorum ekrana.Meğer ne kadar yalnızmışım ben,bu kadar kalabalıkken...
🎧Can Ozan /Dünyaya🖤