“Ey aşktan acı çekenler, sevmekten vazgeçmeyin. Durmadan sevin, aşktan ölmek , aşkla yaşamak kadar asildir.
Sevenler olmasa güneş bile solardı. “
"Uyuyor!
Zalim kaderine rağmen yaşamıştı,
Meleği terk edince, o da öldü,
Günün geceye dönüşmesi gibi,
Bu iş kendiliğinden oluverdi."
Sayfa 495Kitabı okudu
Sefiller’i okuyup duyduğu olağanüstü yücelik karşısında bol bol gözyaşı döktüğü günler geride kalmıştı. Digne piskoposu, Jean Valjean, Gavroche; Tanrı ’nın sonsuz sevecenliği gibi belki insanın gereksindiği ama asla bulamayacağı yüceliklerdi.
Alçakgönüllülük üstüne verilen öğütler güzeldi güzel olmasına... Bağışlamak bir yücelikti ama insanın bodrum katında unutulup kalmasında güzel olan, yüce olan hiçbir yan yoktu.
Sayfa 48 - SeyfiKitabı okudu
İnsan üzerinde hep bir yük oluşturan ve suça meylettiren bir ten taşır ve ona boyun eğer.
Sayfa 16Kitabı okudu
Sefiller (2 Cilt Takım)
Hayatın içinde yoksulluk ve çaresizlikle savrulanların, toplumun en alt kesimlerinde yaşayanların romanı... Victor Hugo’nun 1862 tarihli başyapıtı Sefiller, ailesine ekmek götürebilmek için hırsızlık yapan ve bu yüzden kürek mahkûmiyetine çarptırılan bir adamın hikâyesi. Aldığı ağır cezanın bedelini ömrü boyunca ödeyen Jean Valjean’ı merkezine alan roman, yoksulluğu, toplumsal adaleti ve dayanışmayı anlatıyor. Tarihsel bir tuvalin ardına gömülen Sefiller, bir kaçak hayatı süren Jean Valjean’ın yaşamı çevresinde 19. yüzyıl Fransası’nın toplumsal ve politik kargaşasını gözler önüne sererek mücadelenin, hayatta kalmanın romanı olarak çıkıyor karşımıza. "Sefiller bir merhamet kitabıdır, kendisine fazlasıyla sevdalı ve ölümsüz kardeşlik yasasını pek az dert eden bir topluma sersemletici bir hizaya gelme çağrısıdır... Yoksulların savunusudur." Charles Baudelaire 
Sefiller (2 Cilt Takım) 
Victor Hugo
"İnsanlığın başında cehalet denen bir tiran var. Ben bu tiranın ölümü için oy verdim. Bu tiran haksız bir otorite anlamına gelen krallığı doğurdu, oysa bilim gerçek bir otoritedir. İnsan sadece bilimle yönetilmelidir."
Analarınızdan, babalarınızdan utanmıyor idiyseniz bari ihtiyar ninelerinizden, dedelerinizden utansaydınız. Sizi ben mi var ettim ki benden utanıyorsunuz?
Ölmek birşey değil, hayatta yaşayamamak korkunç.
